IJsmeester Pieter Fokkema: 'Nieuw ijs maken is gewoon een heel lekker gevoel'

Pieter Fokkema is al sinds 1991 ijsmeester. Schaatsen komt inmiddels zijn neus uit, hij kent iedere klap van de zweep en hij is volledig koubestendig geworden, maar nog steeds staat hij iedere dag bij én op het ijs. Dat laatste doet hij met de welbekende ijsdweilmachine, waarmee het ijs weer in goede conditie wordt gebracht. Zijn favoriete klusje. ,,Het is gewoon een heel lekker gevoel om nieuw ijs te maken.”

Het dweilen is één van de belangrijkste werkzaamheden van de ijsmeester. Om de vier ton zware machine te mogen bedienen, wordt er dan ook op zijn minst om een rijbewijs gevraagd. 

Om te voorkomen dat het reusachtige ding over het ijs heen glibbert, zitten daar grote spijkers onder. Toch slipt de machine weleens als het ijs een beetje nat is. ,,Tja, dat merk je dan vanzelf. Er gebeurt ook weleens een ongelukje, maar gelukkig niet zo heel vaak. Ik ben wel eens door een boarding heen gereden. Dan moet je gewoon doorgaan.”

De machine wordt iedere ochtend, middag en avond ingezet om de schaatsers optimaal over de baan te laten gaan. ,,Een ijsmeester zorgt in de eerste plaats dat het ijs mooi is, maar in de tweede plaats zorgt hij ervoor dat alles voor de gasten is geregeld.” Een ijsmeester zorgt er daarom ook voor dat de muziek wordt aangezet, dat het licht goed staat en dat er voldoende toezicht op de baan is.

Een andere belangrijke taak is het opvangen van klachten en vragen, zegt Fokkema. De meest gestelde vragen gaan over het gebruik van de kluisjes en de plaats van de toiletten. Klachten zijn er volgens de ijsmeester bijna nooit, maar áls ze er zijn, gaan ze over de kwaliteit van ijs. ,,Dan klagen ze bijvoorbeeld dat het ijs erg nat is, omdat de zon er op schijnt. Wij proberen dan uit te leggen waarom dat zo is. Meestal begrijpen ze dat wel en gaan dan gewoon weer door met schaatsen.”

Om ijsmeester te worden, heb je geen opleiding nodig. Wel is het heel belangrijk dat je een koudeliefhebber bent. ,,We hebben gelukkig wel verwarmde machines, dus koude handen heb je tijdens het dweilen niet. Vroeger hadden we geen cabine en dan moest je echt met dikke jassen, dikke handschoenen en dikke sjaals het ijs op. Dat is nu weliswaar niet meer zo, maar je moet tegen de kou kunnen. Een muts op mag natuurlijk ook!”