Na een hele wandeling -fietspad af, geïmproviseerd bruggetje over, kilometers het bos in- doemt tussen de takken en het struikgewas door, de enorme boomhut op. De Franse kunstenaar Laurent Tixador staat op een van de houten plateaus, een paar meter boven de grond. Triomfantelijk spreidt hij zijn armen uit en roept op zijn beste Engels: ,,welcome!’’

Dat maakte het bouwen van de enorme boomtoren overigens wel een stuk aangenamer, zegt Tixador. De enorme houten plateaus zijn tussen een aantal bomen in geklemd. De bedoeling is dat deze ‘verdiepingen’ met de bomen meegroeien, geïnspireerd op het Van Unnikgebouw op de Uithof, waarbij de bovenste verdieping destijds als eerste werd gebouwd en steeds verder omhoog werd gekrikt.

Dat bouwen doet Tixador niet allemaal alleen. Hij wordt bijgestaan door de studenten Jacob Herrie en Tara Pesman, die helpen met zagen, boren en timmeren, maar ook voor de gezelligheid present zijn, getuige het lege kratje bier dat nu dienst doet als opstapje. 

Voor de 23-jarige Jacob kwam het project op het juiste moment. Vanwege een woon-leef-experiment voor zijn studie heeft hij tijdelijk geen vaste woon -of verblijfplaats. ,,Dus ik slaap hier in een tentje, op het bovenste plateau’’, wijst Jacob de verdieping aan dat ruim drie meter boven de grond zweeft. Schroeven in het hout fungeren als haringen ,,Door de wind wiebelt de boel een beetje, dus het was net alsof je op een boot slaapt. Heel apart’’, aldus Jacob. Tixador slaapt in een ander tentje, een verdiepinkje lager.

Zaterdag vertrekt Tixador uit Utrecht voor een ander project in het buitenland. De bedoeling is dat het bouwwerk tot in de eeuwigheid blijft staan, zegt producente (en tolk voor de gelegenheid) Maaike Boersma. Maar vergunningtechnisch wordt dat nog een lastig verhaal. ,,We zijn daar met de gemeente over in gesprek. Het zou erg jammer zijn als dit kunstwerk op den duur weg moet.’’