,,Dat was ik, twaalf jaar lang. De eindverantwoordelijke in de keuken van het restaurant. De baas die in tijden van drukte de koks vertelt wat en hoeveel ze moeten maken, en zorgt dat de juiste gerechten en combinaties door het bekende luik schuiven. Een tijgerkop moet hard kunnen roepen, snel kunnen rekenen en altijd overzicht houden. Hij of zij is onmisbaar. Ik was er erg goed in, maar wilde er desondanks van af.’’

De eerste twaalf jaar van haar leven groeide Mingfang Wang op in Fangshan, een klein dorpje met een paar honderd inwoners, in de Chinese provincie Zhejiang. Met vijftien mensen van één familie in een landelijk gelegen soort drie-onder-één-kapwoning: twee broers van haar vader en hun gezinnen, oma en het gezin van Wang zelf met vier kinderen. Zes keer per week ging ze lopend naar school, alleen op zondag was ze vrij.