Moderne ridders vechten met klassieke zwaarden

Zeventig mannen en veertien vrouwen, afkomstig uit elf landen, gaan uitmaken wie de beste vechter is met het langzwaard. Die ijzeren zwaarden zien er levensecht uit, komen uit smederijen in Oost-Europa en wegen anderhalve kilo. Alleen, ze zijn niet scherp en de punt is gekruld.

,,Veiligheid staat voorop, maar verder vechten wij exact op de manier zoals het tot de vijftiende eeuw ook gebeurde'', vertelt voorzitter Cor Kronenburg (37) van het Utrechtse Zwaard & Steen, school voor Europese middeleeuwse krijgskunsten en organisator van de Lions Cup.

Codex
Vechten is geen spelletje, benadrukt hij, en ook wordt er niet lukraak met twee zwaarden tegen elkaar gebeukt. Hij pakt een pen en demonstreert aanvalstactieken, reflexen en schijnbewegingen. ,,Het is een kunde en een kunst en er wordt gevochten volgens een systeem. Dat is vastgelegd in middeleeuwse handleidingen zoals Codex Ringeck en Codex von Danzig.''

Kronenburg is al zijn leven lang geïnteresseerd in westerse middeleeuwse krijgskunst. ,,Natuurlijk wilde ik vroeger ook ridder worden. Wie niet? Maar deze sport bestaat hooguit twintig jaar. Toen ik in 2003 Zwaard en Steen oprichtte hoorde ik bij de eersten in Nederland. Doel is om te zwaardvechten en tegelijk de geschiedenis ervan te ontrafelen.''