Waarom bent u naar deze foto’s op zoek?
,,We willen graag aandacht schenken aan Zuilense slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. Een broer van Jopie Key vertelde me over zijn bizarre verhaal.”

Wat is het verhaal van Jopie Key?
,,Hij zat in 1945, een paar maanden voor het einde van de oorlog, op een onderduikadres. Zijn broer Herman werkte namelijk voor de Arbeidsinzet in Duitsland en Jopie kreeg hier ook een oproep voor. Hij bedankte en dook onder bij de broer van zijn moeder in de Haarlemmermeerpolder.

Op 11 februari 1945 kwam Jopie vanuit daar helemaal naar Zuilen gelopen. Zijn ouders woonden nog op de Johannes Uitenbogaertstraat en hij wilde zijn moeder verrassen voor haar verjaardag. 

Toen hij bij zijn ouders was, wilde hij niet meteen weer terug. Hij besloot een paar dagen te blijven. Een paar jongens uit de buurt vroegen hem of hij niet mee wilde kolen scheppen, iets wat hier gebruikelijk was. Toen kwamen ze een militair tegen en de groep vluchtte. De jongens uit de buurt schoten weg, al zigzaggend. Maar Key was hier niet zo bedreven in en liep in één rechte lijn. Hij kreeg een kogel in zijn rug.”

En toen?
,,In die periode had je op de Amsterdamsestraatweg 571 nog een EHBO-post. Hij werd daar verpleegd. Zijn ouders kwamen hard hollend aan. Zijn moeder zou waarzegger zijn geweest en hebben geroepen: ‘Ik heb het altijd al gezegd!’. Jopie is nog dezelfde nacht overleden.”

Wat maakt dit verhaal zo bijzonder?
,,Ik vind hem echt een slachtoffer. Verzetsstrijders worden ook geëerd, en terecht, maar dit is een doodgewone jongen uit een doodgewone straat die zoiets is overkomen.”

Waarom bent u op zoek naar een foto van hem?
,,De foto die we hebben, is heel mager. Die schiet tekort. We kunnen geen foto meer van hem maken, alleen een oproep doen: wie heeft een betere foto van Jopie Key?”

Foto’s kunnen gemaild worden naar het Museum Zuilen.