Na jaren van twijfel heeft Jerry een intimiderende espressomachine gekocht (maar lukt het ook?)

In mijn verbeelding was ik de barista van het koffiebarretje in ons Italiaanse vakantiedorp, die elke ochtend met achteloze vanzelfsprekendheid voor één rottige euro een vingerhoedje van de allerlekkerste koffie serveert. Maar in de praktijk ben ik een van de laatste Nederlanders die nog een bakkie pleur zet, zoals Tante Diny uit Wijk C dat vijftig jaar geleden gewoon was. 

Filterhouder, zo’n zakkie van Melita erin, vijf eetlepels Kanis & Gunnink, opschenken in een thermoskan. Het meest moderne element in de bereidingswijze is de elektrische waterkoker, die destijds de fluitketel verving.