Omwonenden van levensgevaarlijke ’t Goylaan starten petitie: ‘Het is hier wachten op de eerste dode’

Wie een half uurtje zijn blik gericht houdt op de Utrechtse ’t Goylaan houdt zijn hart vast. Dan is het een fietser die bijna op de motorkap gaat, dan weer een voetganger die in het nauw komt. Bij het zien van de verkeerssituatie borrelt één omschrijving op in de hersenpan: chaos. Het lijkt wel of het recht van de sterkste telt hier in Hoograven.

Precies om die reden trekken buurtbewoners en gebruikers van de kruising met de Hooft Graaflandstraat en de Constant Erzeijstraat aan de bel. Ze zijn een petitie begonnen om de gemeente te bewegen rap maatregelen te nemen voordat het te laat is. Of zoals ze zelf zeggen: er een dodelijk slachtoffer te betreuren valt.

CorrieAnne van Basten en Jeanine Catsburg zijn de actie begonnen nadat hun oogappels – hun dochter en zoon vormen een liefdessetje – werden geschept door een auto, en meters verder op het wegdek kwakten. ,,De bestuurder gaf geen voorrang. Dat kan gebeuren, maar volgens ons is de verkeerssituatie er debet aan’’, zegt Jeanine. ,,Ik gebruik deze route dagelijks naar mijn werk en rijd er vaak genoeg met een knoop in mijn buik. Het gaat zo vaak maar net goed. Pas vloog er een meisje door de lucht, haar geschreeuw staat me nog bij.’’

CorrieAnne: ,,Bij onze kinderen is het goed afgelopen, maar we beseffen maar al te goed dat het ook anders had kunnen lopen. Daarom trekken we aan de bel. Er is nog geen dode gevallen, maar we willen niet onszelf iets kunnen verwijten als het eerdaags wel zo is. Want wie hier vaak komt, snapt dat dit echt niet zo kan.’’

Drie jaar geleden ging de omgeving op de schop. Er moest een stadsboulevard komen. De gedachte: als de weg wordt versmald neemt het verkeer af. Maar, zeggen de bewoners in koor, het werkt niet. ,,We snappen dat wethouder Lot van Hooijdonk trots is op hoe het er uitziet – het is qua aanblik stukken mooier – maar dat mag nooit ten koste gaan van de gebruikers. Zeker niet als het ronduit gevaarlijk blijkt te zijn. We nodigen haar uit een dagje te komen kijken, want iets bedenken is één, maar als het niet werkt in de praktijk ga dan in gesprek en werk aan aanpassingen.’’

Jacco van Eteren woont in een appartement waar zijn balkon als een soort skybox boven de kruising hangt. Hij steunt de petitie vanuit de grond van zijn hart. ,,Ik woon hier tien jaar en heb meer dan honderd ongelukken zien gebeuren. En zo vaak ben ik niet eens thuis, kun je nagaan. Nadat het punt drie jaar geleden is verbouwd, is het er zeker niet beter op geworden. Soms zijn het kleine ongelukken, vaak zijn er ambulances bij. Als wij een klap of getoeter horen sluiten we nog net geen weddenschap af of het een ongeluk is of niet. Het is onoverzichtelijk. Als je met de auto over wilt steken heb je zeven kijkbewegingen nodig, en dan moet je maar hopen dat anderen de goede beslissingen nemen. Er staat een wirwar aan borden, er is geen peil op te trekken.’’

Dé oplossing volgens hem? Verkeerslichten. ,,Mensen hebben het op een punt als dit nodig om gestuurd te worden, zo simpel is het.’’

De petitie is een reactie op een gemeentelijke toezegging dat er aanpassingen volgen. Utrecht deed twee weken lang camerametingen en kwam afgelopen maart tot de conclusie dat de verkeerssituatie te onduidelijk is. En dus gevaarlijk. Er volgden direct kleine aanpassingen, maar de aangekondigde meer ingrijpende maatregelen op langere termijn laten nog altijd op zich wachten, tot ze ook financieel zijn afgekaart. CorrieAnne heeft het geduld niet zo lang te wachten, wat haar betreft is iedere dag er eentje. Vandaar de petitie.

CDA-raadslid Sander van Waveren maakt zich al langer sterk voor aanpassingen. ,,Camerametingen hebben duidelijk gemaakt dat het niet goed gaat, en dat er maatregelen genomen moeten worden. Dat heeft het college toegezegd, maar ik zie nog niet dat er geld is geserveerd. Ik vraag me af of ze weten wat ze willen. Mijn gevoel zegt dat het voorrangskruispunt niet werkt. Maak er een rotonde van. Dan wordt het er een stuk veiliger op, verwacht ik. En werk anders met verkeerslichten. Maar dat er iets moet gebeuren is duidelijk. Het is bijna een soort van voyeurisme om hier te staan kijken of het allemaal goed gaat.’’