Utrecht sloot afgelopen jaren veel meer woningen vanwege drugs dan daarvoor

Vorige week werd een 59-jarige vrouw uit IJsselstein uit haar woning gezet omdat daar 2,5 gram harddrugs werd gevonden. Die waren eigendom van haar 32-jarige zoon, die ook een doorgeladen pistool, een wapen en munitie in huis had. De woning werd voor zes maanden gesloten.

Eind november werd een ouder echtpaar uit Kanaleneiland uit hun woning gezet. In hun woning lagen 1,7 gram drugs van hun zoon. Die is verdachte in een groot drugsonderzoek. 

In Nederland mag je tot 5 gram softdrugs of een halve gram harddrugs in bezit hebben. Dat wordt gedoogd. Wanneer in een woning meer dan 5 gram softdrugs of meer dan een halve gram harddrugs wordt gevonden, mag een burgemeester op basis van de opiumwet de woning sluiten.

De stijging past in het landelijke beeld, vertelt Michelle Bruijn, die namens de Rijksuniversiteit Groningen onderzoek doet naar het gebruik van de opiumwet. ,,In heel Nederland worden steeds meer woningen gesloten door burgemeesters. De wet op basis waarvan burgemeesters dat mogen, bestaat sinds 2007. In de loop der jaren is steeds duidelijker geworden wat wel en niet mag en worden de grenzen steeds meer opgezocht.’’

Wanneer in een woning meer dan een gebruikershoeveelheid drugs worden aangetroffen, wordt dat gezien als een handelshoeveelheid. Een burgemeester mag dan de woning sluiten, waarna burgers moeten bewijzen dat zij de drugs niet voor de handel gebruiken. ,,Negen van de tien keer lukt dat niet en wordt de woning gesloten. Dan kun je in bezwaar gaan, wat door diezelfde burgemeester beoordeeld wordt. Als hij het ongegrond verklaart, kun je nog naar de rechter, maar die toetst de sluiting dus achteraf.  Bovendien kan zo'n traject even duren, waardoor de woning al gesloten is.’’

Dat is anders dan in het strafrecht, waarbij de rechter vooraf de maatregel bepaalt. Bruijn: ,,Dat komt doordat de sluiting van woningen onder het bestuursrecht valt: het gaat om het pand, niet om de persoon die er woont. Er is officieel ook geen sprake van een straf, maar van een maatregel om van een illegale situatie een legale situatie te maken.’’