Utrechtse Wensambulance bestaat vijf jaar: al meer dan 100 onvergetelijke dagen bezorgd

De Wensambulance dankt zijn bestaan aan de opbrengsten van rommelmarkten, sponsorlopen en goede doelen-diners. En aan de inzet van zorgmedewerkers en chauffeurs, die in hun vrije tijd klaarstaan om mensen die ernstig ziek zijn een onvergetelijke dag te bezorgen. „Door hard te sparen zijn we vanuit niets begonnen en we gaan nu gemiddeld wekelijks op pad”, vertelt Marcel Wels, vrijwilliger bij de Utrechtse Wensambulance.

Een wens die hem bij zal blijven, is de eerste kinderwens die de Wensambulance vervulde: de wens van de 7-jarige Arlette Ubink, die leed aan een ernstige spierziekte. Eind 2018 ging haar laatste wens in vervulling en bracht de Wensambulance haar naar Disney On Ice in de Jaarbeurs. „Je komt dicht bij iemands geluk en verdriet. Arlette droeg een prinsessenjurk en toen we een liedje van Frozen opzetten, zong ze uit volle borst mee, ondanks de zuurstofslangen waar ze van afhankelijk was en die praten bemoeilijkten. Ik zag haar genieten en tegelijk het verdriet van haar ouders. Zij gingen hun enige kind verliezen.”

De stichting heeft in de afgelopen jaren een grote kwaliteitsslag gemaakt en werkt regelmatig samen met politie, brandweer, dierentuinen en restaurants. Ook in coronatijd lukte het om alle wensen die aangevraagd werden te laten uitkomen. De stichting geeft aan heel trots te zijn op alle vrijwilligers, chauffeurs en medische begeleiders. 

„Samen doen we alles voor de wensvrager. We gaan nog langer op pad als ze dat willen, maken foto’s, voeren onderweg in de ambulance de meest persoonlijke gesprekken. Onze vrijwilligers houden hun hand vast, troostten de ouders en proberen overal binnen te komen. Zo hebben we al een paar keer op de pier van Scheveningen gestaan, die eigenlijk afgesloten was in de coronatijd.”

Volgens Marcel kenmerken de wensdagen zich door vrolijkheid, luchtigheid en dankbaarheid. „Weken na het uitvoeren van de wens laat familie de begeleiders soms nog persoonlijk weten of een patiënt is overleden en uiten zij nogmaals hun enorme dankbaarheid. Het voelt elke keer weer als een warm bad.”