Dakdekker Dries in de ton in Borkel en Schaft: ‘ik stikstof van het werk’

De avond wordt afgetrapt door de kleine Mulkmarietjes van het dorp, waarna direct hoog ingezet wordt met tonprater Berry Knapen. Met zijn rol als 'dakdekker Dries' weet hij de lat hoog te leggen en heeft hij direct de lachers op zijn hand. ,,Ik stikstof van het werk”, aldus Dries. Ook de grens wordt opgezocht met zijn donkere werknemer 'Rodney'. Overgenomen van een man op een wit paard en een witte baard boven op het dak. ,,Hij vroeg of ik nog een knecht nodig had, hij wilde alleen nog witte hebben.” 

Na deze sterke opwarmer van de avond treden de Mulkmarietjes wederom op, waarbij direct duidelijk is waar een klein dorp groot in kan zijn. Het volgende optreden komt van nieuwkomer in Borkel en Schaft Wichard de Benis met zijn rol als 'Vakantieman'. Zijn buut komt wat moeilijk op gang. Hier en daar klinkt er een twijfelende lach. De tonprater wordt opgevolgd door de dames van de Raad van Elf hebben dit jaar een eigen lied opgenomen met als titel ‘'t is Mulkgat waar ik van hou’. Er wordt flink gedanst en de rokken vliegen omhoog. De opluchting en uitputting is van de gezichten af te lezen na afloop. 

De volgende tonprater Dirk Kouwenberg is een regelrecht schot in de roos met zijn buut als 'Roodkapje' die zijn vrijgezellenfeest viert. De woordgrappen volgen elkaar in hoog tempo op en het gelach en applaus blijft aanhouden. Zijn bezoek aan de Wallen, bedoeld als ontspanningsoord voor mannen met stijve ledematen zorgt voor hilariteit. Van een heel ander kaliber is Freddy van de Elzen met zijn buut 'Janus den Dekker'. Met weinig woorden en vooral veel spel en mimiek weet hij het publiek plat te krijgen. De avond wordt afgesloten door Peter van der Maas als 'de Lakei'. Hij begint wat onsamenhangend, maar met een levende buikspreekpop uit het publiek wordt de buut alsnog met een daverend applaus afgesloten.