Een leven lang schilderen voor Antina Verboom (87) uit Waalre: ‘Ik ben één en al verf’

„Als heel klein kind moesten ze de kwast met een touwtje aan mijn vingertjes vastmaken, anders viel het penseel met verf steeds op de vloerbedekking”, vertelt Verboom, die na jaren exposeren over de hele wereld nog steeds schildert. „Het wordt wel vermoeiender hoor. Schilderen komt niet alleen vanuit je ziel; ik werk ook met ferme penseelstreken en grote halen. Dat put uit.”

De schilderstijl van Verboom wordt door haarzelf getypeerd als barok impressionisme: abstract, donker-licht contrasten en asymmetrie gecombineerd met verschillende soorten lichtinval. „En verder doe ik maar wat aan.” Antinajantje, zoals haar officiële voornaam luidt, kan erg van kleur genieten. Ze kregen zelfs namen, zodat de kleuren echt gingen leven. 

„Wat ik de mooiste kleur vind? Ik heb geen lievelingskleur, dat zou gemeen zijn. Ik discrimineer geen enkele kleur.” Verboom is wel sfeergevoelig. Geïnspireerd door de natuur en de seizoenen is uit haar werken af te leiden in welk jaargetijde ze geschilderd zijn. De herfst is favoriet: rijk aan kleur en in warme tinten. Maar ook van de zomer loopt haar hart over, met rozen en heldere luchten in de prachtigste blauwtinten.

Verboom studeerde aan de Gerrit Rietveldacademie in Amsterdam en aan de Académie de la Grande Chaumière in Parijs. Ze exposeerde onder meer in het Museum of Modern Art in New York en in het Museum Contemporanea Monterrosa in Italië. De autonoom kunstenaar verzorgde lessen aan de Academie voor Industriële Vormgeving in Eindhoven en workshops in India en Schotland.

Ook werkte Verboom, in opdracht, voor wereldleiders, burgervaders en grote (inter)nationale bedrijven. „Tegenwoordig kom ik niet meer zo ver weg”, zegt Verboom met enige spijt in haar stem. „Gisteren was ik op Wissehaeghe in Eindhoven, daar ga ik eens per week heen. Ik ontmoet dan andere mensen en schilder er natuurlijk ook. Maar ja, daar krijg ik zo’n klein doekje. Met één veeg ben ik klaar. ‘Iedereen kan schilderen’, zeggen ze weleens, maar je moet dan niet vragen hóe. Schilderen kun je niet leren. Het moet uit je hart komen.”

Verbooms ontelbare schilderijen krijgen al lang geen titel meer: in haar werk mag iedereen het zijne zien en de eigen verbeelding laten spreken. Haar nieuwste kunstwerken zijn ook abstract, maar ook herkenbaar met her en der koeien, vogels, huisjes en mensen. „Nog eens een tentoonstelling? Zal ik dat eens overwegen?”