Jongleren voor zelfvertrouwen bij WeJuggle

,,De kinderen daar vonden het fantastisch. Ik werd ook wel eens ingehuurd door een professioneel circusbedrijf en zij stuurden me een keer naar een bedrijf, om de medewerkers te leren jongleren als teambuilding, met als eindresultaat een show. Ik dacht: dat kan ik ook in Oekraïne doen en ben teruggegaan met een collega die goochelde. Ze vonden het zo briljant, dat ik wist dat ik een format had.”

Sinds 2011 leert zijn stichting WeJuggle kansarme kinderen in ontwikkelingslanden en vluchtelingenkampen jongleren. Veldhovenaren Stefan Fraikin en Freek Hulskotte zijn ook betrokken bij de stichting, en leerden het jongleren toen ze 28 jaar geleden op reis gingen met Hackl. ,,We hadden maar drie ballen bij ons. Moesten we het om de beurt doen met die ballen en toen is er zelfs nog een gejat.” 

Naast jongleren zijn er ook andere activiteiten bijgekomen die met circus te maken hebben. Zo gaat een van de vrijwilligers mee als clown en leert Hulskotte in coronatijd om op een eenwieler te fietsen.

Hackl: ,,Kinderen maken met jongleren een heel zichtbare, snelle groei door en dat is goed voor hun zelfvertrouwen. Ze zien ons iets doen en denken: dat doe ik ook even. Dat blijkt dan heel erg tegen te vallen, maar na wat aanwijzingen van ons schitteren ze. Binnen twee dagen kunnen ze al vijf, zes keer gooien dat het wat lijkt. Omdat ze nog weten dat het in het begin helemaal niks was, geeft dat zelfvertrouwen. Als we ze daarna letterlijk een podium geven, met kleding erbij en ze in de spotlight zetten; dat is super.”

Het werk van de stichting wordt mogelijk gemaakt door donateurs. Naast geld kan de stichting ook goede eenwielers gebruiken om kinderen op te leren fietsen. Rond kerst start op de Facebookpagina WeJuggle Foundation een actie waarbij mensen doneren in ruil voor trucs van Hackl. ,,Vorig jaar moest ik bijvoorbeeld balanceren op een bowlingbal, dat vinden mensen leuk om te zien.”

Fraikin: ,,Zodra het weer kan, is ons eerste doel weer een keer te gaan.” De wens van het drietal en de andere vrijwilligers van de stichting is om terug te gaan naar het dorpje in Oekraïne waar ze hun eerste voorstelling tien jaar geleden hadden. ,,Ik zou het geweldig vinden om ze daar te overladen met eenwielers”, aldus Hackl.