Gebrek aan laatste wensen kan Waalwijkse stichting in problemen brengen: ‘Met corona zijn alle folders uit de wachtkamer verdwenen’

Hun moeder had nog één laatste wens: begraven worden op openbare begraafplaats Bloemendaal in Waalwijk. De dochters stemden toe. Maar toen ze gingen rekenen ontdekten ze dat aan het lichaam toevertrouwen aan de aarde een fiks prijskaartje hangt: kosten voor de uitvaart, delven van het graf en tien jaar de grafrechten betalen zou uitkomen op ongeveer 10.000 euro. Dat geld hadden ze niet, ook was er geen begrafenispolis. 

Toch is die laatste wens is vervuld. Te danken aan Stichting Terminus Vitae. Die bemiddelde bij de gemeente en de begrafenisondernemer. Het bedrag dat restte nam de stichting voor haar rekening. ,,Stel dat ze uit nood hadden moeten kiezen voor cremeren, dan had je dat je leven lang met je meegedragen”, zegt Tini Voogd, secretaris en penningmeester van Terminus Vitae. ,,Die zussen waren zó dankbaar. En wij ook, daar doen we het voor.”

De stichting is in 1998 opgericht toen Nico Marcelis het eerste lustrum van zijn restaurant Het Brouwhuijs aan de Winterdijk vierde met een benefietdiner. Om het concreet te maken moest er een goed doel aan worden gekoppeld, meende Marcelis. Internist Willem Bogers, huisarts Wim Weebers en Voogd, voormalig directeur financiën/middelen van de gemeente Waalwijk, dachten aan het invullen van een laatste wens van terminaal zieke mensen.

Bedrijven en particulieren hebben de stichting een goed hart toegedragen. Voor de behoeften zijn er middelen, al blijft sponsoring gewenst. Probleem: uitgeven is lastig. ,,We zijn te onbekend. Daar hebben we een paar jaar geleden wel veel aan gedaan door flyers neer te leggen in ziekenhuizen, bij huisartsenposten en instanties voor maatschappelijk werk. En dat heeft enigszins gewerkt.”

,,Maar nu, met corona op de loer, zijn al die folders uit de wachtkamers verdwenen om besmettingen zo min mogelijk kans te geven. Daardoor zijn we niet meer zichtbaar. En dat zien we terug in de aanvragen, die zijn drastisch teruggelopen.”

Als die teneur blijft, heeft dat op termijn consequenties, weet Voogd.  Terminus Vitae heeft een ANBI-status; bedrijven kunnen hun giften aftrekken van de belasting. ,,Die status houdt wel in dat je je inkomsten zo veel mogelijk besteedt aan het goede doel dat aan je stichting is gekoppeld. Gebeurt dat te weinig, dan bestaat de kans dat je die ANBI-status kwijtraakt. En dan word je minder aantrekkelijk voor donaties.” 

Overigens hoeft Terminus Vitae voor de komende paar jaar niet veel te vrezen van de Belastingdienst. ,,Corona heeft het stichtingen het heel lastig gemaakt, dus worden de regels soepeler toegepast. Laat onverlet dat we actie moeten ondernemen om te voorkomen dat we een slapende stichting worden.”

Dus? ,,Woon je in de Langstraat en heb je nog een laatste wens als je je in je laatste levensfase bent beland, dan willen we als dat mogelijk is daarbij helpen. Dat is fijn voor jezelf, voor je naasten. En wij vinden het mooi dat we dit kunnen doen, om zo onze maatschappelijke betrokkenheid te laten zien. Hiervoor Is Terminus Vitae opgericht.”