Blijkbaar is een huisbezoek voor deze ekster de gewoonste zaak van de wereld

In mijn achterhoofd is de biologie altijd latent aanwezig geweest en weer opgebloeid toen het café noodgedwongen gesloten was. Het ontluikende nieuwe leven in de lente, paddenstoelen in de herfst, mossen in de winter en dat allemaal op loopafstand. 

Hoe mooi kan het zijn! Vogels vallen in de natuur altijd op en wat ik me dan bedenk is dat dit dus wilde dieren zijn. ‘Eendjes voeren’ is dus eigenlijk al tegennatuurlijk.

Kort geleden zat er een ekster bij ons op het terras. Het gedrag was opvallend, maar ik schonk daar verder geen aandacht aan. In het begin van de avond zaten een paar jongens buiten en binnen de kortste keren zat de ekster bij hen op tafel, later op een arm en bleek aaibaar. 

Niets was veilig: als een woesteling werd een bakje pinda’s aangevallen en als dank voor het aangenaam verpozen werd een sigaret meegenomen. Hilariteit alom. 

Het beest heeft de afgelopen tijd van alles van de terrasbezoekers gejat en zelfs een dame in het gezicht gepikt toen ze zich een bult schrok door het plotselinge bezoek. Deze week bezocht de vogel eveneens een woning boven het café, met als gevolg een zwaar beschadigde laptop, kapotgepikte meubels en aangevreten voedsel. 

Blijkbaar is een huisbezoek voor deze ekster de gewoonste zaak van de wereld.

Welke ongelofelijke mafkees heeft de natuur uit deze ekster gehaald? Als praktiserend bieroloog denk ik ‘weg met dat beest’, als prakkiserend bioloog ben ik er nog niet uit. Dat klinkt bijna hetzelfde en scheelt slechts één letter. 

Vangen en ergens anders uitzetten klinkt aanlokkelijk, maar is in dit geval juist onnatuurlijk. Wie het weet, mag het zeggen!