De Guldenroede trekt een zeldzame stadsvlinder aan

De sleedoornpage is heel makkelijk te herkennen. Meestal krijg je de onderkant van de vleugels te zien, met subtiele witte lijntjes op een oranje ondergrond. Kenmerkend voor de pages is het piepkleine staartje. 

Krijg je hem toch van de bovenkant te zien, dan is het eigenlijk maar een saai bruin vlindertje. Alleen het vrouwtje heeft nog een oranje halvemaanvormige vlek op de bovenkant.

Om hem te zien te krijgen is nog best een lastig verhaal. Het mannetje leeft bijna alleen maar in de boomtoppen en komt zelden naar beneden. Het vrouwtje is iets makkelijker te vinden: die hangt rond in de buurt van sleedoornstruiken, waar ze ook haar eitjes legt. 

Bij zo’n sleedoornstruweel kun je haar te zien krijgen. Op bloemen zitten beide geslachten niet vaak, maar voor elke regel een uitzondering.

Als ik een rondje door mijn wijk in Wageningen loop, let ik op twee dingen. Op oranje gefladder bij sleedoorns en op vlinders op guldenroede. Deze gele tuinplant is enorm geliefd bij de sleedoornpage. Terwijl andere vlinders er amper op af komen, zit deze zeldzaamheid soms minutenlang te genieten.

Zo heb ik vorige week twee keer een rondje door de wijk gelopen. Bij de sleedoorns zag ik niets, maar bij één van de eerste guldenroedes die ik zag was het gelijk raak. Een mannetje was uit de boom naar beneden gekomen om zich te goed te doen aan de nectar van deze gele bloem. Ik kon hem even bewonderen, toen was hij verdwenen.

De volgende dag liep ik weer rond op zoek naar sleedoornpages. Pas na twee uur lopen vond ik er eentje. En wat denk je? Op precies dezelfde bloem als een dag eerder. Deze keer kreeg ik meer tijd om hem te bekijken voor hij weer de boom in verdween.