Bianca begon als verpleegkundige, nu vraagt het ministerie haar om corona-advies

Haar carrière begon als verpleegkundige, tot Bianca Buurman weer ging studeren en de kans kreeg om te promoveren. Ze deed onderzoek naar het opsporen en begeleiden van kwetsbare ouderen in het ziekenhuis en werd benoemd tot hoogleraar acute ouderenzorg aan de Universiteit van Amsterdam. Sinds januari dit jaar heeft Buurman daar een extra functie bijgekregen: chief nursing officer. De belangrijkste adviseur over de positie van verpleegkundigen en verzorgenden bij het ministerie van VWS.

Chief nursing officer, dat klinkt best Amerikaans.
,,Het is inderdaad een internationale titel, in heel veel landen bestaat die rol. Voor ik de functie kreeg, had ik er wel een beeld van, maar door de crisis kwamen er nog veel meer vraagstukken bij. De functie is verder ontwikkeld sinds ik ‘m heb.’'

Wat doe je dan precies?
,,Ik bedenk hoe we ervoor kunnen zorgen dat we alle patiënten zorg kunnen blijven bieden en tegelijkertijd verpleegkundigen kunnen beschermen. Mijn drijfveer is: dingen beter voor verpleegkundigen organiseren en voor de patiënten. Dus de rol past heel goed bij me.”

_{De tekst gaat verder onder de vacaturetool}

Waar heb je je allemaal tijdens de crisis al mee bezig gehouden?
,,Voor de crisis was er al een tekort aan verpleegkundigen, zo’n 35.000 functies waren moeilijk vervulbaar. Bij een griepgolf merkte je al dat het systeem vastliep. Nu tijdens de Covidcrisis is het heel moeilijk geworden om de reguliere zorg te combineren met de coronazorg. Aan het begin zaten we op het randje met het aantal ic-bedden en we hadden lang niet genoeg verpleegkundigen. Ik heb me beziggehouden met de opschaling van de ic-bedden. Maar die persoonstekorten zijn natuurlijk niet op korte termijn op te lossen. Dan is het belangrijkste: de infecties onder controle houden. Maar dat is natuurlijk niet zo goed gelukt. Het gevolg is nu dat niet alle mensen die zorg nodig hebben dat kunnen krijgen.” 

Waar was je nog meer niet tevreden over?
,,De grote uitbraken in de verpleeghuizen. Daar hebben we onderzoek naar gedaan en wat bleek: bewoners herkennen hun klachten niet altijd, bijvoorbeeld door dementie. Het is nodig om mensen beter te beschermen door iedereen meteen te testen zodra er een besmetting is. Ik heb ook advies gegeven over professioneel zeggenschap van verpleegkundigen. Dat is er nog steeds te weinig, ze zouden vanaf het begin aan tafel moeten zitten. De wijkverpleging kan bijvoorbeeld heel goed meedenken over hoe mensen toch geholpen kunnen blijven worden tijdens de crisis.” 

Je bent zelf ook verpleegkundige geweest, helpt dat bij je werk als chief nursing officer?
,,Ik heb ook tussendoor nog gewerkt als verpleegkundige. Die ervaring helpt inderdaad, bijvoorbeeld bij het onderbouwen van argumenten. Ik heb van dichtbij kunnen zien wat corona voor mensen met dementie betekent. En als verpleegkundige wil je iets doen wat er voor de patiënt toe doet, dat heb ik nog steeds. Ik haal niet voldoende werkplezier uit onderzoeken doen, ik wil iets betekenen voor patiënten. Het mooie aan mijn werk nu is dat ik alles heel snel om kan zetten in beleid, meteen actie kan ondernemen. Dat vind ik heel belangrijk.”

Jij haalt veel voldoening uit je werk, maar is het vak van verpleegkundige nog wel aantrekkelijk genoeg voor jongeren?
,,We zien de instroom van studenten groter worden. Mensen hebben tijdens de crisis gezien wat het vak inhoudt, wat je kunt betekenen. De individuele band met mensen is zo mooi. Je staat het meest dichtbij van al het personeel. De patiënten op de ic's hebben nu bijvoorbeeld minder contact met familie, verpleegkundigen vervullen daarin een brugfunctie en dat vermindert angst. Artsen komen wel langs, maar de dingen waar patiënten zich zorgen over maken worden besproken met de verpleegkundige.”

Zou een hoger salaris ook helpen?
,,Dat is de eeuwige discussie. Er zit een economische waarde aan het werk van verpleegkundigen. Want als je bijvoorbeeld kunt voorkomen dat iemand verward raakt, herstelt de patiënt beter. Door betere zorg kunnen mensen sneller terug de arbeidsmarkt op of zijn mantelzorgers minder vaak nodig. Kijk eens wat dat oplevert. Salaris is dus zeker een belangrijk onderwerp. Maar wat ook belangrijk blijft is dat verpleegkundigen zich voldoende kunnen blijven ontwikkelen. Daar moet veel meer aandacht voor komen.”

Misschien kom je als een van de winnaars van de Viva400 uit de bus. Wat hoop je daarmee te bereiken?
,,Ik hoop dat mijn verhaal inspireert. Ik denk niet dat iedereen hoogleraar moet worden net als ik, maar ik vind het wel heel belangrijk om te laten zien dat er veel mogelijkheden zijn in de zorg. De wereld ligt als het ware aan je voeten. Het belangrijkste is dat je het doet vanuit een intrinsieke motivatie. Als je te ver van je drijfveren af gaat zitten, werkt het niet. Dat probeer ik mijn twee dochters, van 12 van 14 jaar, ook bij te brengen. Ik wilde als jong meisje al in de zorg werken, ik had nooit gedacht dat ik ook professor kon worden. Op deze manier kan ik ook mijn doelstelling bereiken en dat is: de zorg verbeteren voor ouderen.”

Lees ook het verhaal van Viva400-genomineerde Marie Weijler, een hardware-investeerder die veelbelovende start-ups helpt. 

Stemmen op jouw favoriete vrouw kan nog tot en met 1 december. Klik hier om de genomineerden te zien en jouw stem uit te brengen.