Dave is overledenenverzorger: ‘Elke dag met een glimlach naar werk, hoe gek dat ook klinkt’

‘Wat jij doet zou ik echt niet kunnen.’ Dit krijgt Dave Boekhout (45), overledenenverzorger bij uitvaartbedrijf Dela, regelmatig te horen. ,,Maar mensen hebben er vooral veel respect voor, ze vinden het mooi dat ik dit werk doe.”

Nadat Dela een melding krijgt van overlijden, is het aan Boekhout en zijn collega om de overledene op te halen en naar het uitvaartcentrum te brengen. Ook verzorgen ze de opbaring. ,,We reinigen het lichaam, sluiten de mond en de ogen en kleden de overledene aan. Dat gaat natuurlijk allemaal in overleg met de familie. We vragen altijd of ze willen helpen, dat is goed voor de rouwverwerking.”

Boekhout komt binnen op momenten dat er veel verdriet is. ,,Maar elk verdriet is anders. Soms is er ook boosheid. We komen op een verdrietig en spannend moment, aan ons om er goede begeleiding in te geven.” Het werk van een overledenenverzorger omvat dus ook rouwbegeleiding. Dat moet je wel liggen, vertelt Boekhout. ,,Je moet een groot empathisch vermogen hebben en situaties goed kunnen inschatten.”

Naar eigen zeggen heeft Boekhout altijd een fascinatie gehad voor de uitvaartzorg. ,,Die is er van kinds af aan al. Als er een rouwstoet voorbijkwam zat ik altijd achterstevoren op de achterbank van de auto te kijken. Bij ons thuis werd er ook gewoon over de dood gesproken, daar was niets engs aan. Dat heeft er denk ik ook wel aan bijgedragen.”

Boekhout hoopt dat er sowieso wat opener over de dood gesproken kan worden. ,,Dat maakt de periode na iemands overlijden vaak alleen maar mooier. Mensen denken vaak dat dit vak alleen maar om verdriet en pijn draait. Maar in veel gevallen is er ook opluchting, omdat iemand na een ziekbed eindelijk geen pijn meer heeft.”

Ook al heeft hij na achttien jaar de nodige routine in het werk gekregen, zijn werk wordt voor hem nooit ‘gewoon’. ,,Natuurlijk zijn er situaties die me harder raken dan andere. Wanneer iemand op te jonge leeftijd overlijdt bijvoorbeeld, maar ook als mensen heel lang bij elkaar waren.’’ 

Een zo'n verhaal is hem altijd bijgebleven. ,,Een vrouw die overleed was al zeventig jaar getrouwd. Op het moment dat we haar op de brancard naar de rouwambulance wilden rijden, werd haar man heel emotioneel. Hij zei: ‘Jullie halen mijn maatje weg’. Dat vond ik toen zo erg. Omdat de man slecht ter been was, kon hij niet mee lopen naar de rouwambulance. Dus regelde ik een rolstoel, zodat dat wel lukte en hij haar uit kon zwaaien.”

Medewerkers van Dela worden altijd goed opgevangen na een emotioneel moment. Ook wordt het personeel getraind in het omgaan met emoties van cliënten, daar valt omgaan met agressie ook onder. ,,Je moet jezelf daar tegen kunnen wapenen. Zodat je op locatie stevig in je schoenen staat.”

Behalve mentaal weerbaar, moet een overledenenverzorger ook fysiek fit zijn, zegt Boekhout. Iemand overlijdt niet altijd in bed, dat kan ook bovenaan een steile trap of in de badkamer zijn. ,,Gelukkig hebben we daar hulpmiddelen voor, maar een lichaam is gewoon lastig op te tillen en te dragen.”

Daarom krijgen Dela-medewerkers die dit werk doen tiltrainingen en ziet een ergonomiecoach erop toe dat niemand blessures oploopt. ,,Ik ben zelf 1,90 meter en heb altijd getraind, dus mij gaat het wel goed af. Dat is heel belangrijk, want je wil wel dat het er netjes uitziet als we iemand optillen.”

In principe kan iemand het werk, zolang lichaam en geest het volhouden, tot aan de pensioengerechtigde leeftijd blijven doen, zegt Boekhout. Zodra het niet meer gaat, kan iemand ander werk gaan doen binnen de organisatie, zoals de zorgtaken in het uitvaartcentrum. Boekhout verwacht dat hij nog wel even door kan blijven werken.

Tenzij hij het plezier in zijn werk verliest. ,,Er gaat geen dag voorbij dat ik niet met een glimlach naar mijn werk ga, hoe gek dat misschien ook klinkt. Het voelt voor mij niet als ‘moeten’ maar als ‘mogen’ werken. Ook vind ik dat het werk me moet blijven raken. Als dat niet meer zo is, stop ik meteen. We hebben namelijk wel te maken met emoties van mensen. Als ik heel onverschillig word, stap ik over hun gevoelens heen, dat is niet de bedoeling.”

Bekijk hier al onze video’s over werk en carrière: