‘Met een potje fuck you-geld pak je de controle over je werk terug’

Er zijn veel dingen die ons werk tegenwoordig stressvol maken: onhaalbare targets, een uitpuilende mailbox, je telefoon die blijft piepen. Of: een bureau moeten delen met collega Rudolf die min of meer de hele dag hardop aan het bellen is. Maar er is één ding dat misschien wel het meest bepalend is voor je werkstress: of je een gevoel van controle hebt over je werk.

Simpel gezegd: wanneer jij alle controle hebt over je werk, kan dat tegen stress beschermen. Mag je bijvoorbeeld bepalen wanneer je thuis werkt, op welke manier je opdrachten uitvoert en waar je mee bezig bent, dan heb jij de controle over je werk.

Maar wanneer jij het gevoel hebt dat iemand ánders de beslissingen neemt over jouw werk, zorgt dat juist voor stress. Bijvoorbeeld wanneer je baan een groot lopende bandgehalte heeft, met strenge regels over in- en uitklokken en werk- en pauzetijden. Heb je zo’n baan, dan is er iemand anders - je manager, bijvoorbeeld - die grotendeels bepaalt waar jij je mee bezig moet houden en hoe je dat moet doen. Je kunt dan het gevoel krijgen dat je veel ‘moet’, omdat je het niet kunt veroorloven om te stoppen.

Een doeltreffende methode om je gevoel van controle terug te brengen (en dus je stress te verlagen) is het sparen van fuck you-geld. Pardon? Fuck you-geld is een potje spaargeld dat je apart zet, waar je in principe een aantal maanden tot een jaar van zou kunnen leven als het nodig is. Dit potje stelt je in staat om in te grijpen wanneer je wordt gedwongen iets te doen waar je geen zin in hebt - en doet dus wonderen voor je zelfvertrouwen.

Je baas besluit dat jij je vanaf nu alleen nog maar bezig gaat houden met sales, terwijl je daar een hekel aan hebt? Je verzoek om je werktijden aan te passen aan de zorg voor je kinderen wordt afgewezen? Met je fuck you-potje hoef je dat niet te slikken en kun je ten alle tijden zeggen: ik ben weg, zak er maar in. Je fuck you-geld geeft je de controle weer terug, omdat het je de mogelijkheid geeft om ‘nee’ te zeggen.

Je hoeft je fuck you-geld waarschijnlijk nooit te gebruiken. Maar het ís er, en dat feit alleen maakt je de baas over je eigen werk. Zoals Ed Sheeran ooit zong: you need me but I don’t need you. Is je manager het er niet mee eens, dan weet je nu wat je kunt zeggen.

Thijs Launspach is psycholoog en stress-expert. Hij schreef hierover het boek Fokking Druk (2018).

In de video hieronder vertelt Thijs meer over een stressloos leven:

Lees de beste artikelen op het gebied van werk en carrière via onze wekelijkse nieuwsbrief!