,,Eigenlijk paste ik de principes van de 4-hour workweek al toe, voordat ik wist dat het een theorie was”, vertelt Frank Oonk, eigenaar van verschillende ondernemingen in consumer electronics, entertainment, IT/Tech en e-tail. Hij wordt regelmatig uitgenodigd door bedrijven om te spreken over schaalbare verdienmodellen, passief inkomen en ondernemen. ,,Het grappige was dat ik een jaar geleden een keynote gaf over mijn carrière en aan het einde iemand naar mij toe kwam om te vragen of ik het boek The 4-Hour Workweek wel eens had gelezen.” Lachend: ,,Maar dat had ik niet. Weet je, het is ook wel logisch dat het een ding is. Ik geloof dat mensen van nature vrij willen zijn.”

Oonk begon op zijn 29ste met Recognize, een van de eerste Virtual Reality-bedrijven van Nederland. In dit bedrijf zaten toen al principes van de 4-urige werkweek verwerkt. Als eerste: vrijheid. Als hij een werknemer aannam, kreeg diegene een budget dat naar eigen inzicht besteed mocht worden. ,,Je kreeg geen stoel, geen tafel, geen computer, alleen een budget. Al kocht je er een playstation van, prima, als je je werk maar goed doet. Zo kreeg ik ook nooit strijd met developers dat ze de juiste software niet hadden. Daarnaast mocht iedereen zelf de werktijden bepalen. Soms was niemand op kantoor, omdat de dag ervoor een game was uitgekomen die iedereen wilde spelen. Maar, prima, enige regel was dat het werk op de gezette deadline af moest zijn.”

Een ander principe uit de 4-urige werkweek: werken aan dromen. ,,Op vrijdag hoefde niemand te werken aan klantprojecten, maar moest je wel bezig zijn met je vak. Zo werd er veel geëxperimenteerd, waarbij de successen werden toegepast voor klanten. Doordat mensen onze bedrijfscultuur zo prettig vonden, wilde iedereen bij ons werken, soms ook voor minder loon dan bij hun huidige baas. En zo hoefde ik geen geld te reserveren voor recruitment en tegelijkertijd konden we veel opdrachten doen, waardoor het bedrijf kon groeien. Ik geloof heel erg in andermans drive. Zo bemoeide ik me niet met de operatie, de administratie of HR. Ik was eigenlijk de domste in het bedrijf, maar zorgde er wel voor dat anderen konden excelleren.”

Inmiddels heeft Oonk zijn bedrijf verkocht. Hij wil nooit meer op projectbasis werken, maar kiest voor schaalbare verdienmodellen: geld verdienen zonder dat het gecorreleerd is aan tijd. ,,Ik heb sites waarmee je apps en websites kan bouwen. Klanten betalen eenmalig 250 euro en maandelijks 5 euro. Per maand worden er zo’n 3.000 apps mee gebouwd. Ik hoef er geen werk voor te doen, maar krijg er wel inkomsten uit. Ook heb ik een gamewebshop, waarbij de producten direct door de leverancier worden geleverd. Ik zorg dat ik de goedkoopste ben en altijd bovenaan bij vergelijkingssites sta. Ook heb ik sites met affiliate links - zoals Jacko - en een bedrijf wat automatisch cryptocurrency ‘maakt’ en verhandelt op de beurzen. Ik heb nog een aantal investeringen in start-ups en met de app RADIU kan ik mij bezighouden met iets wat ik het allerleukste vind: muziek. De app verzamelt alle radiostations ter wereld en kijkt aan de hand van je voorkeuren op welk radiostation het beste nummer voor jou wordt afgespeeld, om vervolgens automatisch over te schakelen naar die radiozender.”

Oonk verdient genoeg geld om zichzelf vrij te spelen. ,,Je kan altijd wel meer geld willen verdienen, nog een project willen starten, maar maakt al dat geld echt gelukkig? Ik vind het nu juist zo fijn om een dag vrij te zijn met mijn dochter van drie. Haar naar school brengen en samen met haar een verhaaltje te verzinnen voor het slapen gaan.'' 

,,Mijn toekomstdroom is om met mijn vriendin en dochter in Barcelona te gaan wonen. Maar de perceptie van een vrij leven is voor iedereen anders. Mijn vriendin vindt het fijn om in loondienst te zijn. Met vaste werktijden. Ik geloof dat ze gelukkiger zou zijn als ze ook kiest voor hoe ik het doe. Daar hebben we wel discussie over en moeten we een middenweg in vinden. Ik moet me realiseren dat werken zoals ik doe niet iedereen gelukkig maakt.'' 

,,Maar afgezien daarvan, voor mij is het ‘t belangrijkste dat ik mijn dochter een betere toekomst kan geven dan waar ik zelf ooit gestart ben. Ik ben geboren in een weeshuis in Indonesië. Ook al is ze nu nog maar drie, ik heb er al voor gezorgd dat zij later niet hoeft te werken voor haar geld, maar voor haar geluk.”

Lees de beste artikelen op het gebied van werk en carrière via onze wekelijkse nieuwsbrief!