Na 200 sollicitaties vond Anouk (31) werk als buddy in het ziekenhuis
Baan kwijt door coronaHet ene na het andere bedrijf maakt bekend mensen te moeten ontslaan. Reden: corona. Er zijn minder vluchten, minder treinreizen, minder vakanties, minder festivals, en ga zo maar door. Anouk Streng (31) uit Utrecht was junior branding consultant. Nadat Anouk haar baan kwijtraakte, stuurde ze meer dan 200 sollicitatiebrieven. Sinds december werkt ze als buddy in een ziekenhuis.
Delen per e-mail
Net voordat de coronacrisis losbarstte in Nederland verloor Anouk haar baan bij een klein communicatiebureau. Haar contract liep eind februari af en werd niet verlengd. Hup, snel weer aan de slag, dacht ze in eerste instantie. ,,Maar het bleek heel pittig te zijn. Er waren opeens veel minder vacatures en sommige bedrijven voerden een stop in op het aannemen van nieuwe mensen.’’
Om op te vallen, fietst ze in mei drie dagen langs twintig potentiële werkgevers. Zo overhandigt ze persoonlijk haar cv en motivatiebrief. ,,Zodat ze een betere indruk zouden krijgen van wie ik ben.’’ Soms volgt een kort gesprek, bij andere bureaus is er geen tijd. ,,Daar had ik natuurlijk alle begrip voor, want ik stond onaangekondigd op de stoep.’’ Wel krijgt ze bijna alleen maar positieve reacties.
Uitzichtloos
Een werkgever maakt een afspraak om koffie te drinken. ,,Ze zeiden dat ik lef had.’’ Maar een baan levert het niet op. Na het sturen van tientallen brieven, de fietstocht en de hulp van haar netwerk, is het Anouk in juni nog niet gelukt om een baan te vinden. ,,Die maand zat ik heel erg in de put. Het werd zo uitzichtloos. Ik was bang dat ik nooit meer een goede baan zou vinden.’’
Ik was bang dat ik nooit meer een goede baan zou vinden
In oktober breidt Anouk haar zoektocht uit en reageert ze ook op vacatures van buddy, secretaresse of administratief medewerker. ,,Ik wilde aannemen wat ik kreeg.’’ Die maand heeft ze ook twee veelbelovende sollicitatiegesprekken. Op de valreep valt ze af. ,,Bij verschillende sollicitaties heb ik nagebeld met de vraag waarom ik was afgewezen.’’ Als antwoord krijgt ze dat er toch een betere klik is met een andere sollicitant, of dat er gewoon te veel brieven binnen zijn gekomen. De ene week is ze optimistisch, de andere week baalt ze enorm. ,,Zo lang corona duurt, ziet het er in mijn vakgebied gewoon somber uit.’’
Maar dan wordt ze in november opgebeld door een ziekenhuis in haar regio. ,,Ik had gesolliciteerd op de functie van buddy. Dat was ik eigenlijk weer vergeten. Ik had op dat moment zeven sollicitaties lopen.’’ Het hoofd van het buddyteam vraagt haar of ze 1 december, een week later, kan beginnen. Anouk is dolblij dat ze weer aan de slag kan. ,,Het is zo fijn om weer aan het werk te zijn. Om weer mee te doen, een bijdrage te leveren.’’
Handschoenen vasttapen
Drie of vier keer in de week draait Anouk een nachtdienst in het ziekenhuis andere weken heeft ze twee dagdiensten. Ze haalt medicijnen voor verpleegkundigen, helpt op de intensive care bij het aan- en uittrekken van de beschermende kleding van verpleegkundigen, ze tapet handschoenen vast en staat familieleden bij van ernstig zieke patiënten. ,,Van dichtbij zie ik nu hoe zwaar het is voor de verpleegkundigen en hoe fijn het is dat ik ze een beetje kan ondersteunen.’’
Toch ziet ze het ‘buddyschap’ als een tijdelijke baan. ,,Het is heel onzeker omdat ik een 0-urencontract heb.’’ Naast haar drukke werkdagen is Anouk daarom nog steeds bezig met solliciteren. ,,Ik kijk nu naar vacatures binnen het ziekenhuis zoals communicatiemedewerker. Ik had er nooit bij stil gestaan dat je ook met een niet-medische achtergrond kan werken in het ziekenhuis.’’ Ook denkt ze na over omscholen. ,,Al dertig van de tachtig buddy’s in dit ziekenhuis zijn daar al mee bezig.’’
Ik had er nooit bij stil gestaan dat je ook met een niet-medische achtergrond kan werken in het ziekenhuis
Bijvoorbeeld door een opleiding te volgen tot apothekersassistente. ,,Ik vind vooral het contact met de patiënt heel erg leuk. Als verpleegkundige ben ik bang dat je daar door de hoge werkdruk weinig tijd voor hebt.’’
Bang om zelf corona op te lopen in het ziekenhuis is ze niet. ,,in de supermarkt weet je niet of iemand Covid heeft. In het ziekenhuis weet je zeker dat het er is, daar zijn we ook goed tegen beschermd.’’ Anouk draagt een mondkapje, een muts en een bril. ,,Vervelend? Dat valt wel mee. Je kunt alleen niet aan je neus kriebelen.’’
2703 bedrijven failliet
Het aantal bedrijven dat in 2020 failliet is gegaan, is historisch laag. In totaal gingen 2703 bedrijven op de fles. In 2019 waren dat er nog 3209, een afname van 16 procent. Dat er, ondanks de uitbraak van de coronacrisis, minder bedrijven omvielen, komt door de steunmaatregelen van de overheid.
De horeca vormt een uitzondering: daar gingen meer bedrijven failliet. In totaal gingen vorig jaar 235 horeca-bedrijven definitief dicht.
Lees hier alle afleveringen van de reeks Baan kwijt door corona.
Alle onze video’s over het coronavirus bekijk je hieronder:
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
PREMIUMaan de stok
Haagse veteraan John laat alles uit zijn handen vallen als een kind wordt vermist: ‘Doen wat moet gebeuren’
De Haagse veteraan John Blonk is lid van het Veteranen Search Team. Vrijwilligers die alles uit hun handen laten vallen als een kind wordt vermist of een moeder aan de wandel is. Wij spraken Blonk voor de rubriek Aan De Stok. -
Steffan (34): ‘Ik zou het dubbele kunnen verdienen’
Hoeveel verdien je? Dat vragen we elke week aan een Nederlander. Vandaag: Steffan (34) werkt 26,5 uur per week als communicatiemedewerker voor een kunstinstelling. -
PREMIUM2
Prenatale depressie blijft vaak onbehandeld: ‘Door de stress beviel ik van een prematuurtje’
Niet elke zwangere vrouw is in blijde verwachting. Sommigen voelen zich neerslachtig of angstig, maar om hulp vragen is moeilijk. Dat kan een prenatale depressie tot gevolg hebben. ,,Het is not done om te praten over de slechte kanten van een zwangerschap”, vertelt ervaringsdeskundige Carmen Wille (31). Vroedvrouw en psychotherapeute An-Sofie Van Parys pleit voor meer bewustwording, want een prenatale depressie kan ernstige gevolgen hebben voor moeder én kind. -
PREMIUM
Door webshops ligt een koopverslaving op de loer, dit doe je eraan
Winkelen en uitgaan kan al een tijd niet, maar gelukkig hebben we webshops. Nou ja, gelukkig... Voor sommige mensen is een druk op de koopknop zó verleidelijk, dat een koopverslaving op de loer ligt. -
Baan kwijt door corona
Andres: ‘Van het vierkoppige team moest er één weg, dat was ik’
Het ene na het andere bedrijf maakt bekend mensen te moeten ontslaan: Reden: corona. Er zijn minder vluchten, minder treinreizen, minder vakanties, minder festivals, en ga zo maar door. Andres Escobosa (55) uit Enschede was R&D procestechnoloog bij een technologiebedrijf. Een dag voor zijn vakantie kreeg hij te horen dat hij zijn baan zou verliezen. Inmiddels is hij drie maanden aan het solliciteren. ,,Ik blijf positief.’’
-
PREMIUM
Ic-arts Anke (42) kijkt geen tv meer: ‘Ik hoef het allemaal niet meer te zien’
Anke Kröner (42) is intensivist bij Gelre ziekenhuizen en staat al een jaar volop in de frontlinie op de intensive care. Ze vertelt openhartig over hoe haar leven veranderde door corona. En hoe ze om probeert te gaan met steeds verdere polarisatie. ,,Of je een 80-jarige op de ic moet leggen? Die discussie moet niet in talkshows worden gevoerd.’’ -
PREMIUMVerkiezingen
Is nieuw asfalt nog nodig nu thuiswerken de norm is? Partijen zijn verdeeld
In aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen geven politieke partijen in acht afleveringen hun standpunten op het gebied van onder meer wonen, werken, vergroening, asfalt en de nexit. Vandaag aflevering 6: Hebben we al dat asfalt nog wel nodig nu miljoenen mensen thuiswerken? Aan het woord Gijs van Dijk (PvdA) en Joost Eerdmans (JA21). -
Baan kwijt door corona
Oud-collega’s en klanten hielpen Jan-Willem zoeken naar nieuwe baan: ‘Machtig mooi’
Het ene na het andere bedrijf maakt bekend mensen te moeten ontslaan. Reden: corona. Er zijn minder vluchten, minder treinreizen, minder vakanties, minder festivals, en ga zo maar door. Jan-Willem Küper (50) uit Holten was consultancy manager. Twee weken voor hij met zijn nieuwe baan zou beginnen, kreeg hij te horen dat het vanwege de coronacrisis niet doorging. Zijn netwerk schoot hem te hulp.