John Tuerlings (56): ,,Ik heb de eerste paar jaar net aan het kopje boven water kunnen houden. Een gezin, twee kinderen. Gelukkig had ik wat geld achter de hand." © Koen Verheijden

'Soms dacht ik: deze klus moet ik pakken. Anders heb ik geen water en licht meer'

John Tuerlings raakte in de crisis zijn baan kwijt. Hij richtte zelf een isolatiebedrijf op. Na jaren van sappelen, stromen de aanvragen nu eindelijk binnen. Tot begin volgend jaar zit hij zelfs al vol. Aflevering 1 van de serie 'Werken in de Bouw'.

Marloe van der Schrier 23-06-18, 18:00 Laatste update: 19:20

,,Ik wilde niet mijn handje hoeven ophouden”, zegt John Tuerlings (56). In de crisis raakte hij zijn baan bij een grote aannemer kwijt omdat er te weinig opdrachten waren. En dan is het heel simpel, zegt hij: ,,Als 48-jarige kom je in crisisperiode niet meer aan het werk”. Om niet afhankelijk te zijn van een uitkering, startte hij in 2010 een eigen isolatiebedrijf BeDaBouw in Eindhoven. Hij investeerde privégelden en moest heel wat inkomen inleveren ten opzichte van zijn baan onder een werkgever. ,,Ik heb de eerste paar jaar net aan het kopje boven water kunnen houden. Een gezin, twee kinderen. Gelukkig had ik wat geld achter de hand en steeg mijn inkomen steeds een klein beetje. Dan blijf je hoop houden. Dan is er licht aan het eind van de tunnel.”

Investeren

Maar makkelijk? Nee, dat was het niet. Toen hij in loondienst was, kon hij gereedschap en het benodigde materiaal gewoon uit het magazijn pakken, nu moest hij alles zelf aanschaffen. En een aannemer zonder vervoer? Dat kon natuurlijk ook niet, dus er moest een busje gekocht worden. ,,Het lukte me om een busje op een veilingsite aan te schaffen. Scheelde toch weer 5.500 euro. Ik probeerde steeds de beste deal te vinden.” In al die jaren in loondienst had hij gelukkig al kennisgemaakt met alle facetten van leerling tot leermeester, en uitvoerder in de bouwwereld. ,,Behalve eigen baas zijn", lacht hij.

Soms dacht ik: deze klus moet ik pakken. Anders heb ik over twee weken geen water en licht meer
John Tuerlings, zelfstandige in de bouw

Stress

De crisis duurde lang. In de bouw bijna negen jaar. ,,Veel mensen durfden niet te investeren”, aldus Tuerlings. ,,Ik heb heel hard moeten trekken om klusjes binnen te krijgen. Met de kleinste dingen was ik al tevreden. Ik werkte tegen 32 euro per uur. Je hebt een eigen huis, hypotheek. Er móest geld binnen blijven komen. Soms dacht ik: deze klus moet ik pakken. Anders heb ik over twee weken geen water en licht meer.” Dat vrat aan hem. ,,Ik merkte aan mezelf dat ik lichamelijke problemen kreeg. Dat had te maken met de stress. Hele dagen werken, avondbezoeken afleggen, en dan bij wijze van spreken ’s avonds of ’s nachts nog de offertes uitwerken. Alles om proberen te scoren.” Dat betekende ook: in de winter met glasplaten door de gladde sneeuw lopen. ,,Volstrekt onverantwoord. Maar ja, het was weer een opdracht.” En dan heeft hij het nog niet eens over moeilijk betalende klanten. ,,Gelukkig ben ik lid van beroepsvereniging Zelfstandigen Bouw die me toen konden bijstaan.”

Uurprijs omhoog

Waar Tuerlings een paar jaar geleden nog moest leuren om werk, komen de aanvragen nu per mail binnen. Als mensen over twee maanden aan de beurt willen zijn, heeft hij een probleem. ,,Binnen een half jaar krijgen we het niet meer georganiseerd”, zegt hij. Een kleine opdracht kan natuurlijk wel een keer tussendoor, maar voor de grote opdrachten zit hij vol tot februari 2019. En dat geeft ook wel een beetje rust. ,,Dingen als een ziektekostenverzekering en sparen voor pensioen, dat schoot er allemaal bij in. Dat kan ik nu weer aanvullen.” Zo hoopt hij zijn pensioengat op te vullen, zodat hij niet langer door hoeft te werken. ,,Ik weet niet of m’n lichaam dat volhoudt. Het is zwaar fysiek werk.” Gelukkig is ook z’n uurtarief omhoog gegaan inmiddels, naar zo’n vijftig euro per uur. ,,Mensen willen meer betalen voor kwaliteit en vakmanschap”, zegt hij.

Over deze serie

Vakmensen in de bouw kunnen weer ademhalen. Er wordt weer gebouwd en geïnvesteerd en dat betekent dat de meeste zelfstandigen na jaren van crisis hun tarieven omhoog kunnen gooien.

Het aantal zelfstandigen in de bouw trekt aan. Tussen 2010 en 2017 groeide het aantal ondernemers van 200.000 tot 218.000 (9 procent groei). Voor de komende twee jaar wordt een verdere toename verwacht, tot 234.000 in 2019, becijferde het UWV vorige maand.

Uit een enquête van brancheorganisatie Zelfstandigen Bouw blijkt dat 60 procent van de zzp’ers de tarieven dit jaar heeft verhoogd met gemiddeld 2 tot 4 euro ten opzichte van vorig jaar. 45 procent van de zelfstandigen zat in januari van dit jaar op een uurtarief tussen de 35 en 40 euro, blijkt uit datzelfde onderzoek.