Jackie van der Werff, psycholoog, vindt het belangrijk dat mensen beter luisteren naar de signalen die het lichaam afgeeft. ,,Mensen met een burn-out gaan door waar een ander stopt. De mensen die hier op bezoek komen met een burn-out, zeggen altijd: Ik sta op en ik kán niet meer, zomaar opeens. En dan ga je terugkijken en dan zien ze dat ze klachten als moeheid, hoofdpijn en buikpijn al maanden of jaren volstrekt hebben genegeerd."

Uit onderzoek van Universiteit Leiden bleek onlangs dat vier op de tien ziekenhuispersoneelsleden op de spoedafdelingen zich als ‘emotioneel uitgeput' zouden bestempelen. Dat begrijpt Van der Werff: mensen met een burn-out zijn harde werkers, die zichzelf tot het uiterste geven. Zeker in die sector staan er mensenlevens op het spel, en dan is het moeilijk om nee te zeggen.

Een belangrijk onderdeel van een burn-out te lijf te gaan, is relativeren. ,,Probeer vaker nee te zeggen, of zaken uit te stellen. Moet datgene echt nú gedaan worden door jou? Of kan het ook een andere keer? Als je af en toe overwerkt, kan dat wel. Maar je moet je energiepeil vergelijken met een bankrekening: verdeel je energie verstandig. Je kunt best een keertje flink doorwerken - dan sta je zogezegd rood - maar zorg dat je er dan weer bovenop komt, want als je een burn-out hebt, ben je failliet. En, slaap goed. Pak je rust en zorg voor ontspanning. Ga naar de film, ga iets leuks doen: laad op. Zonder je daarbij schuldig te voelen. Achteraf zeggen mensen altijd: dit gaat mij niet meer gebeuren. Maar, naast ontzettend klote, kan een burn-out ook leerzaam zijn. Als het nodig is om je werkgedrag te veranderen, en dat is uiteindelijk gelukt, kom je er sterker uit."