Leerlingen sturen vraag de ruimte in: 'Last van hoogtevrees?'

Heeft u weleens last van hoogtevrees? Deze vraag stuurt Pim (12) donderdag de ruimte in. Recht op zijn doel af, namelijk op de Amerikaanse astronaut Ricky Arnold. Pim is een van de achttien leerlingen die meedoen aan het live contact dat wordt gelegd tussen de aarde en het internationale ruimtestation.

Op basis van een aanvraag bij de NASA zijn Aloysius en Sterrenschool de Globetrotter uit Rotterdam uitgekozen om de astronaut die in het ruimtestation met een snelheid van 20.000 kilometer per uur om de aarde cirkelt het hemd van het lijf te vragen. ,,Supercool!” vindt Ruben (11) die goed lijkt te beseffen wat een unicum dit is. ,,Zoiets maak je maar één keer in je leven mee.”

Omdat de ISS met een noodgang voorbij raast, houdt de geluidsverbinding niet langer dan twaalf minuten stand. ,,Geen tijd te verliezen”, zegt Ruben. ,,Dat maakt het wel spannend.” Helemaal omdat hij antwoord wil op de vraag of je in het heelal andere ziektes krijgt dan op aarde? Hij moet de vraag in het Engels stellen. ,,Ik ben maar alvast gaan oefenen.”

Verstaanbaar of niet, astronaut Arnold weet wat hem te wachten staat. ,,Voor de kinderen voelt het heel spontaan, maar het is natuurlijk geregisseerd”, zegt Xander Vredebrecht. De meester omschrijft hoe ‘waanzinnig druk’ de astronaut het heeft. ,,Dat hij dit tussendoor doet, moeten we zien als een cadeautje.’’

Om alvast te oefenen hebben de kinderen in Rotterdam het radiostation op het schip ss Rotterdam gebruikt om met de school in Maasland contact te maken. Ze leerden radioverbinding maken, morse seinen en hun naam te spellen in het door de Navo gehanteerde alfabet. ,,November, Oscar, Romeo, Alpha”, spelt Nora (11) enthousiast haar naam.

Ook volgen de kinderen ruimtelessen. Terwijl zij aandachtig luisteren, neemt hun meester hen dan ‘even mee’ op reis naar het heelal. ,,Met name de afstanden vinden ze reuze interessant”, aldus Vrede­brecht. ,,Een zonnestraal die er acht minuten over doet om bij de aarde te komen, het zien van sterren die al lang niet meer bestaan - eigenlijk kunnen zij zich daar geen voorstelling van maken.”

Het was Stefan Nelwan, een vader van een van de leerlingen, die dit alles mogelijk maakte. Zelf noemt hij zijn dochter Mijntje ‘de grote initiator’. Het meisje was afgelopen zomer naar de sterrenhemel aan het kijken toen er een fel verlicht object voorbij zoefde. Dat bleek ISS. ,,Ik had gelezen dat ISS sporadisch radioverbindingen met educatieve organisaties toestaat’’, zegt Nelwan. Hij vulde een tientallen pagina’s tellend formulier in. Met succes. Donderdag gaan de lijnen open.