Britt heeft gelijk: paarden kunnen emoties lezen

Realityster Britt Dekker (23), rijdt paard sinds haar 6de
,,Als ik een rotdag heb, kan ik beter niet gaan paardrijden. Dan lukt echt niks. En als ik verdrietig ben, doet mijn paard extra lief. Dan kriebelt 'ie me met zijn neusje. Je merkt echt dat hij aanvoelt hoe ik me voel. Normaal ben ik blij en ontspannen, dan kunnen we het best samenwerken. Maar voor een wedstrijd ben ik gespannen, omdat ik wil winnen. Dat is ongunstig, want daar reageert het paard niet goed op. Gelukkig word je minder zenuwachtig als je vaker een wedstrijd rijdt. Zelf heb ik een merrie en ik heb 't idee dat die nóg gevoeliger zijn. Alleen als ze hengstig is, vergelijk het met ongesteldheid bij een vrouw, dan overheersen haar eigen emoties. Dan is ze niet te genieten! Je kunt het beste een ruin hebben, een gecastreerd mannetje, die zijn niet zo gevoelig.''    

Amazone Anky van Grunsven (48), rijdt paard sinds haar 6de
,,Ik zou het raar vinden als onderzoek zou uitwijzen dat paarden niet op mensen reageren. We werken al eeuwen met paarden, daar moet toch een reden voor zijn. Ik heb dat vooral gemerkt bij Bonfire, die was het meest extreem op mij gericht. Dat vind ik heel fijn: je weet dat je op dezelfde golflengte zit, dat je rekening houdt met elkaars gevoelens. Als ik niet zo lekker in m'n vel zat, deed hij extra hard zijn best. Wij vulden elkaar aan, dat moet je ook hebben als je met een paard samenwerkt. Je hebt ook paarden die zich nergens iets van aantrekken, maar dat zijn nooit mijn beste paarden geworden. Die waren teveel op zichzelf gericht. Je moet een klik hebben met het paard. Als dat zo is, kun je ook echt steun van een dier hebben. Ik heb in mijn puberteit vaak troost gezocht bij mijn eerste paard Prisco. Dan ging ik bij 'm in de stal zitten. Hij kwam bij me, legde zijn hoofd tegen me aan. Dat geeft je echt het gevoel dat hij er voor je is. Heel fijn. Na een kwartier vond hij het vaak wel mooi geweest, dan ging 'ie weer wat anders doen. Nu gebeurt het niet meer dat ik voor troost de stal in ga. Ik ben minder verdrietig nu, denk ik.''

Paardentherapeut Dorine Erkens (33), rijdt paard sinds haar 7de
,,Een paard kan je heel erg bewust maken van je eigen emoties. Hij spiegelt hoe jij je voelt. Als ik bijvoorbeeld zenuwachtig ben voor een presentatie die ik de volgende dag moet geven en er met mijn hoofd niet helemaal bij ben, schrikt mijn paard ineens van een opvliegend vogeltje. Jij hebt geen fijne emotie bij je en daar wordt het paard heel vervelend van. Als ik relaxed ben en goed in m'n vel zit, dan verloopt de training soepel. Dan doet Jaurena alles wat ik vraag. Ik merk dagelijks dat zij op mij reageert. Dat geeft ze direct terug. Het geeft je inzicht in het effect dat jouw emoties hebben op je omgeving. De mensen om je heen reageren niet altijd zo primair.''