Je kunt het je misschien amper voorstellen tijdens je hardlooprondje door het park, maar de mens kan zo lang achter elkaar hardlopen, dat hij daarmee dieren kan uitputten. Wetenschappers van de University of California San Diego hebben nu ontdekt hoe dat komt.

Zij bestudeerden fossielen van miljoenen jaren oud en ontdekten zo dat de mens in de loop der tijd een bepaald gen kwijtraakte, waarschijnlijk door een virus. Het werd vervangen door een gen met één zuurstofatoom minder. Dat zorgde ervoor dat het uithoudingsvermogen van de mens beter werd. Onderzoeker Ajit Varki: ,,Dat zou kunnen verklaren waarom de mens zijn leven in de bomen verruilde voor een leven als jager-verzamelaar op de open vlakte."

Om extra bewijs te verzamelen voor hun bevindingen, manipuleerden de onderzoekers muizen totdat ook die het gen niet meer hadden. Daarna kregen de muizen de beschikking over een loopband, waar ze op konden lopen. En wat bleek: de muizen zonder het gen houden het inderdaad langer vol dan de niet-gemanipuleerde muizen. 

De menselijke genetische verandering viel samen met een aantal lichamelijke aanpassingen. Zo kregen we langere benen, grotere voeten, sterkere bilspieren en werd het gemakkelijker om te zweten en zo warmte af te voeren. Al die factoren droegen eraan bij dat de mens tegenwoordig in staat is om lange tijd achter elkaar te rennen. 

Fanatieke hardlopers moeten nog niet te vroeg juichen, want de verandering lijkt ook nadelen te hebben. Deze zou ook leiden tot een verhoogd risico op ontstekingen, diabetes type 2 en kanker. Ander onderzoek laat echter weer zien dat hardlopen de kans op bepaalde soorten kanker en diabetes type 2 juist weer verkleint.