Mythe Loch Ness ontrafeld, wetenschappers geven enige plausibele verklaring

Direct werd een verklaring gezocht voor de vele meldingen van ‘Nessie’. Het zou een zwemmende circusolifant kunnen zijn die even pauze had genomen en afkoeling in het water had gezocht. In de jaren ‘30 waren in dat gebied in Schotland namelijk veel rondtrekkende circussen. Een andere theorie is dat grote drijvende takken de mensen op het verkeerde spoor zetten.

Nieuw-Zeelandse wetenschappers zochten naar een verklaring voor de legende. Eerdere wetenschappelijke expedities in het meer leverden namelijk niets op. Er werd gezocht met sonarsignalen en satelliettechnologie, maar zonder succes. 

Het team van wetenschappers zegt nu een ‘plausibele theorie’ te hebben. Ze hebben het monster weliswaar niet gespot, maar geven wel een biologische verklaring. De onderzoekers hebben het beroemde 226 meter diepe meer onderzocht op dna. Op verschillende plekken en diepten werden 250 monsters uit het water genomen. Dit water bevat veel genetisch materiaal van bijvoorbeeld de huid, vacht en urine van al het leven in Loch Ness. Dit werd vergeleken met een uitgebreide dna-database. 

,,Er is nog maar één theorie over”, zegt hoofdonderzoeker Neil Gemell over het grootste mysterie van Schotland. ,,Er is in ieder geval geen bewijs voor een mythisch beest. Ook een groot geschubd reptiel is uitgesloten, net als een grote vis als een meerval.” Het monster van Loch Ness is een aal. ,,Wij hebben grote hoeveelheden dna van alen gevonden in het meer. Op elke plek waar we zochten vonden we ze. De enorme hoeveelheid was wel een verrassing”, zegt geneticus Gemmell.

,,Is het mogelijk dat het monster van Loch Ness een gigantische aal is? Misschien. We weten niet of het dna afkomstig is van een reuzenaal of gewoon veel kleine aaltjes. Normaal gesproken worden alen 4 tot 6 meter lang, een stuk kleiner dan wat mensen zeggen te zien in het meer. Het zou goed mogelijk kunnen zijn dat één of twee alen extreem groot zouden kunnen worden - vijftig procent of zelfs nog groter.”

Ondanks dat het monster zelf niet is gevonden is Gemmell tevreden: ,,Dit was het, de zoektocht is voorbij.“