Trojaanse asteroïden heten de rotsen. Ze vliegen in dezelfde baan rond de zon als Jupiter, op 530 miljoen kilometer afstand van de zon. Dat is ongeveer vijf keer zo ver weg als de aarde. De rotsen zijn verdeeld over twee groepen, die zwermen worden genoemd. De ene helft vliegt voor Jupiter uit, de andere helft vliegt achter Jupiter aan. Lucy moet onder meer uitzoeken waarvan ze gemaakt zijn. Dat kan iets vertellen over de stofwolk waaruit de zon, de aarde, de andere planeten en alle manen ooit uit zijn ontstaan.

Om bij haar bestemming te komen, moet Lucy een ingewikkelde reis maken die zo'n 12 jaar zal duren. De aarde moet de sonde een paar keer wegslingeren met de zwaartekracht. Dat gebeurt eerst in oktober volgend jaar en daarna nog een keer in december 2024. In april 2025 vliegt Lucy langs een asteroïde tussen de planeten Mars en Jupiter. Daarna vliegt de sonde door naar de zwerm rotsen die voor Jupiter uit vliegen. In 2027 en 2028 bezoekt ze de asteroïde Eurybates en zijn maantje Queta, en de asteroïden Polymele, Leucus en Orus. Als dat klaar is, keert Lucy even terug naar de aarde. Onze planeet moet haar in december 2030 wegzwiepen richting de andere zwerm, die achter Jupiter aan vliegt. In maart 2033 moet ze dan aankomen bij de rotsen Patroclus en Menoetius. Als Lucy daar is, heeft ze in totaal meer dan 6 miljard kilometer op de teller staan.

De Lucy heeft enorme zonnepanelen om elektriciteit op te wekken. Het is de eerste keer dat een sonde zo ver weg zonne-energie gebruikt. De voorgangers draaiden op kernenergie.

Lucy is vernoemd naar een prehistorisch skelet dat in 1974 in Ethiopië werd gevonden. Het bleek een voorloper van de mens te zijn. Zoals dat fossiel wetenschappers meer leerde over evolutie, moet de sonde wetenschappers meer leren over de evolutie van het zonnestelsel, legt de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA de naamkeuze uit.