Hoe voel je je ruim 100 dagen voor het vertrek?
,,Ik voel de toenemende druk van steeds meer werkzaamheden. Voor de duidelijkheid, want daar is verwarring over: ik zit niet in de gemeentelijke organisatie. Ik heb het alleen bedacht en warm gehouden, ook toen het verkeerd dreigde te gaan. Nu ben ik bezig met een aantal side events. Zoals Hôtel Héroique. Beeldende kunst en fotografie in het oude postkantoor aan de Neude, vanaf 27 juni. En in april verschijnt mijn boek De Tour van Utrecht.''

Is er onrust, zijn er zenuwen?
,,Oh, ik kijk er ontzettend naar uit. Maar ik merk nu hoeveel er geregeld moet worden. Dat levert energie op en creatief plezier, maar er zijn ook beperkingen in het budget. Dus er moet geïmproviseerd worden.''

Wat ga je doen op die dagen?
,,Ik zal niet in functie zijn als journalist. Wel ga ik de weken vooraf voor RTV Utrecht het tijdritparkoers op en reportages maken. Zoals bij de Truus van Lierlaan, die foeilelijke plek waar het startpodium voor de tijdrit zal staan. Of over de mensen in de Gansstraat, die op 4 juli de hele dag tussen hekken moeten doorbrengen.''

En op de dag zelf. Glaasje bubbels?
,,Dan ga ik ontzettend genieten. Ik heb een accreditatie, maar ik ga die dag geen bobo-route doen. De start is om twee uur, maar ik zou om tien uur graag even de route van de tijdrit willen rijden. En anders later in een gastenwagen achter een renner aan.''

Dat lukt vast, want Prudhomme kent je.
,,Hij kent me en noemde me, toen we de start binnen hadden le fou romantique, de romantische dwaas. Dromers zijn nodig. Zonder mijn bevlogenheid en die twee bierviltjes was het er niet van gekomen. Prudhomme heeft ze tijdens een diner gezien: formidable, zei hij.''

Hoeveel Grand Départs heb je van dichtbij gezien?
,,Een stuk of twintig. De eerste in 1988 in Nantes is me bijgebleven. Ik debuteerde als radioverslaggever voor Veronica Sport. We waren net Europees kampioen voetbal, Gerrie Knetemann droeg oranje klompen. Ook London in 2007 was bijzonder. De grandeur van een wereldstad. En alles in het gebied rond de Big Ben.''

Utrecht is geen Londen.
,,Maar heeft wél een eigen uitstraling. Hopelijk groeien we dan voor eens en voor altijd over dat calimerocomplex heen. De Tour gaat de wereld voor ons openen en deze stad verdient dat.''

Zoetemelk misschien wel, maar Utrecht heeft de Tour niet in bed gewonnen.
,,Het was een mateloos ingewikkeld proces, daar is geen recept voor. Likken en slijmen? Nee, eerder volhouden en je positief presenteren. Fotoboeken vol hebben we over Utrecht laten zien. Bij Leblanc en later Prudhomme zaten we wel goed, maar daar zaten nog mensen boven.''

Zullen we wat beslissende momenten doornemen? In 2007 kreeg jij een Tourmedaille.
,,Volslagen onbelangrijke gebeurtenis, behalve dat Prudhomme toen zei dat Utrecht een ville superbe was. Waarmee hij maar wilde zeggen: Utrecht zit in ons hoofd.''

Maar dat Rotterdam een jaar later de start van de Tour in 2010 kreeg, was toch ernstig malheur?
,,Ja, al had ik toen niet helemaal door dat er aanwijzingen waren dat we voor de toekomst goed zaten. Al die jeugd in Utrecht en de enorme hoeveelheid fietsen waren een pre. En hij had de Marseillaise van het Domcarillon nog in zijn oren. Hij pakte me beet en zei: Continuez, Jeroen!''

Een jaar later was er een herenakkoord.
,,Als de Tour weer in Nederland zou starten, was Utrecht aan de beurt. Het hing in de lucht, hield me gemotiveerd, maar ik had er ook weleens schoon genoeg van.''

Dan het grote moment in 2013.
,,Iemand op het stadhuis klapte uit de school, Wolfsen belde nerveus op dat het nog niet naar buiten mocht. Er was ook hinderlijk dopingnieuws, de Rabobank stapte eruit. Waarna Wolfsen kilometers ging maken langs bedrijven. De power van Utrecht bleek groot, een meesterstukje van Aleid. Toen ook Mollema en Ten Dam goed reden, sloeg de sfeer om. Ik heb op 8 november met Prudhomme gebeld en later in het Radio 1 Journaal verteld dat de start in de tas zat. Enorme euforie en opluchting. Na twaalf jaar lobbyen was het binnen.''

Wat was al die jaren je drive?
,,Betrokkenheid bij het evenement. En ik ben eergevoelig. Ik leg me niet neer bij een mislukking. Ik heb dan geen topsportlijf, maar wel de juiste mentaliteit, want ik ben vasthoudend. In de stad lopen nu mannen die zeggen dat ze het allemaal hebben verzonnen. Succes heeft vele vaders. Velen hebben het voor elkaar gekregen, maar er is er maar één die het heeft bedacht. En dat ben ik, in die kroegsessie met Jan Fokkens.''

Droomde je nooit dat je als wielrenner in strak tenue die tijdrit in Utrecht won?
,,Echt niet. Ik hoop dat Dumoulin dat gaat doen. Die is beter getraind en er zit een goeie kop op. Ik heb vroeger wel gefietst, maar had geen enkel talent.''

Tot slot de afdeling nazorg: hoe ligt de stad erbij als het circus is vertrokken?
,,Weer heel snel schoon. Na twaalf jaar ploeteren zal het in een zucht van twee dagen voorbij zijn. Maar we gaan daar nog jaren plezier van hebben wat betreft de naamsbekendheid. Utrecht is vanaf dat weekeinde de wereldstad, waar in 2015 de Tour startte.''