Lucinda Brand pakt haar eerste crosstitel: ‘Die twee van de weg zijn niet langer meer waard’

SURHUISTERVEEN – Na twee nationale titels op de weg in 2013 en 2015, is Lucinda Brand nu ook in het veld de beste van het land. ,,Ik moet zeggen dat die twee kampioenschappen op de weg niet langer meer waard zijn dan deze”, zei de 28-jarige Rotterdamse in Surhuisterveen, waar al vanaf de eerste ronde duidelijk werd dat niemand in staat was haar van het rood-wit-blauw af te houden. Maud Kaptheijns (‘Ik ben ziek geweest en had vandaag de power niet’) en Annemarie Worst moesten als nummer twee en drie minuut toegeven op de Zuid-Hollandse.

Ad Pertijs

,,De top in het veldrijden is zo breed geworden, dat dit me inmiddels meer deugd doet”, zegt ze over de waarde van de crosstitel. Als er één boodschap was die Brand kwijt wilde, was het dat je niet zo maar Nederlands kampioen veldrijden wordt. Ook al ben je op de weg een topper met twee nationale titels en de winst in de Omloop Het Nieuwsblad achter je naam. ,,Ook op dit rondje heb je techniek nodig”, zei ze over de blubberbak van Surhuisterveen. ,,Iedere woensdag was ik de afgelopen maanden in Alphen om daar te trainen op techniek. Op- en afstappen. Over balkjes springen. Door het zand rijden. Dat hielp vandaag met al die sporen in de modder.”

En dan is er de wil en de opofferingen om weg en cross te kunnen combineren. ,,Bij de nieuwelingen croste ik al. Toen ik prof werd bij Leontien mocht ik het veld aan de kant schuiven. Toch voelde dat als een gemis. Nu bij Sunweb krijg ik het materiaal om te crossen, maar moet ik de rest zelf organiseren. Tijdens het veldritseizoen moet ik én crossen en ook mijn trainingen voor de weg doen. Want de ploeg wil wel dat het veld bijdraagt aan de resultaten op de weg. Wat ik normaal vind trouwens.”

Ze doet het allemaal met plezier, verzekert Brand. ,,Vlak voor het WK op de weg zat ik even in een dipje. Kom ik pak de crossfiets, dacht ik toen. Dat hielp. Na het WK heb ik twee weken rust genomen en ben toen aan het veldritseizoen begonnen. De laatste cross is vlak voor de Omloop Het Nieuwsblad. Dat hoeft geen nadeel te zijn. Vorig jaar won ik die klassieker. Mede dankzij mijn conditie van het veld.”

In het veld heeft ze inmiddels de aansluiting met de internationale top gevonden. Of Brand op het punt staat om nu ook grote crossen te winnen, durft ze niet te zeggen. ,,Soms heb je in de cross ook wat geluk nodig. Door bijvoorbeeld geen pech te hebben. Vorig jaar was ik blij met mijn vierde plaats op het WK. Vorig jaar was ik ook vierde in de wereldbekercross van Valkenburg. Dat parcours daar ligt me. Dus wie weet wat er straks (in Valkenburg) mogelijk is op het WK.”