Met vier favorieten is de wereldtitel bij de vrouwen een must

Door Daan Hakkenberg

De regenboogtrui, niets meer en vooral niets minder. Mocht zaterdagmiddag na de vrouwenwedstrijd op het WK veldrijden het Wilhelmus niet schallen over het vliegveld van Dübendorf dan is er onmiskenbaar sprake van een mislukking. Want de dominantie van de Nederlandse vrouwen dit seizoen in de cross heeft veel weg van een wurggreep. In de belangrijkste veldritten van dit seizoen heeft alleen de Italiaanse Alice Arzufi de Nederlandse vrouwen een keer van de van winst kunnen houden. En dat is al weer ruim drie maanden geleden.

Dat scenario - alle Nederlandse favorieten op kop - is helemaal niet zo onrealistisch, klinkt het in een bovenzaaltje van Hotel Illuster. Zeker omdat het parkoers zwaarder is, dan het in eerste instantie oogt. Op die zware omloop moet het mogelijk zijn Sanne Cant - de drievoudig wereldkampioen uit België - en de Britse Evie Richards af te schudden. ,,Ik weet zeker: de sterkste gaat hier winnen,’’ zegt bondscoach Gerben de Knegt die met de vrouwen donderdag en vrijdag het parkoers verkende. ,,Als zaterdag blijkt dat het Sanne Cant is, dan heb ik daar vrede mee. Maar eigenlijk zie ik dat niet gebeuren.’’

Brand is ‘prettig verrast’ door het zware parkoers en hoopt dat het haar kansen vergroot. ,,Inhouden is natuurlijk moeilijk als je zelf goede benen hebt,’’ zegt ze over de opofferingsgezindheid bij de oranje vrouwen. ,,Maar het is een cross op vermogen en de kans dat we met z’n vieren of met alleen oranje op kop komen, is best wel groot. Je moet de rest niet onderschatten, maar op basis van afgelopen seizoen is dat niet onrealistisch. En dan kan er ook niet zoveel fout gaan.’’

Alvarado roept fijntjes het WK van vorig jaar in herinnering, waar ze uiteindelijk naar de wereldtitel voor beloften greep. ,,Ik heb vorig jaar in Bogense gehad dat er achter mij aan werd gereden en dat vond ik niet tof. Dus als ik niet wil dat ze het bij mij doen, moet ik dat ook niet bij anderen doen. Maar als wij met z’n vieren gewoon rijden zoals altijd, kan niemand mee. Dat zie ik wel gebeuren. En dan gaat het tussen ons vier, is het uiteindelijk toch ieder voor zich en wordt de sterkste wereldkampioen.’’