Topfavoriet Van Aert maakt ploegenspel af en sprint in spectaculaire editie naar winst

Met twee ploegen minder dan vooraf gepland ging de 83ste editie van start. Trek-Segafredo maakte zaterdag al bekend dat ze niet van start konden gaan als gevolg van een coronabesmetting in de ploeg, een dag later kreeg Bora-Hansgrohe zelfs een startverbod opgelegd. Zonder een meter gereden te hebben was de semi-klassieker al ontdaan van grote namen als Mads Pedersen, Jasper Stuyven, Nils Pollitt en Pascal Ackermann. Nederlander Mathieu van der Poel liet eerder al verstek gaan. Hij rijdt komende week alleen nog Dwars door Vlaanderen in aanloop naar de Ronde van Vlaanderen. 

Het begin van de wedstrijd was onrustig. Vijf renners reden weg, maar nadat Christophe Noppe zich liet terugzakken bleven alleen Stefan Bissegger, Jonas Rutsch, Laurenz Rex en Yevgeni Fedorov vooraan over. Lang duurde hun avontuur echter niet. Al voordat het peloton naar de gevreesde De Moeren trok werd het peloton in waaiers getrokken. Door toedoen van Ineos-Grenadiers slaagden 21 renners erin om weg te rijden. Topfavoriet Van Aert was net als zijn ploegmaat Van Hooydonck alert. Ook Sam Bennett, Matteo Trentin en Nizzolo behoorden tot de prominenten in de voorste groep.

Deceuninck-Quick Step was een paar dagen eerder nog oppermachtig in de E3 Saxo Bank Classic, maar was zondag iets minder bij de les. Weliswaar maakte Bennett deel uit van de kopgroep, maar was hij daarmee ook de enige blauwhemd in de voorste groep waar verder vier renners van BikeExchange zaten (met Michael Matthews). Na 150 kilometer koers probeerden Zdenek Stybar en Davide Ballerini de oversteek te maken naar de grote kopgroep. Ondertussen werd er nog een extra hindernis aan de wedstrijd toegevoegd: door een brand in het nabijgelegen Menen werd de finale iets aangepast.

Stybar en Ballerini kwamen tot op 30 seconden van de koplopers, maar voor de zogenoemde Plugstreets (onverharde stroken) werden ze weer ingerekend. Daar regende het lekke banden en werd het peloton alsmaar groter. Wat ook groter werd? De voorsprong van de kopgroep. Deceuninck-Quick Step zag de koers langzaam maar zeker uit vingers glippen.

Op de tweede passage van de Kemmelberg trok Van Hooydonck in dienst van zijn land- en ploeggenoot Van Aert stevig door, met als gevolg dat de kopgroep werd uitgedund tot slechts negen renners. Danny van Poppel, Stefan Küng, Trentin, Nizzolo, Colbrelli, Matthews en Bennett overleefden de schifting. Alle ogen waren bij de derde en tevens laatste passage van de steile hindernis gericht op Van Aert, die geacht werd om de sprinters op de Kemmelberg te lossen. Dat lukte de Belg niet: alleen zijn ploeggenoot Van Hooydonck moest eraf. Hij keerde in de afdaling wel weer terug.

Diezelfde Van Hooydonck zorgde er vijftien kilometer voor de meet voor dat Van Poppel en Bennett eraf moesten. Bennett maakte na de Kemmelberg al een slechte indruk en gaf zelfs al fietsend over, maar door toedoen van de Belg was het definitief gedaan met de op papier snelste man uit de kopgroep. 

Het draaide ondanks een poging van Küng - die vakkundig door Van Hooydonck werd teruggepakt - uit op een sprint. De Zwitsers kampioen ging de sprint van ver aan, maar was niet opgewassen tegen Van Aert die voor het eerst in zijn loopbaan Gent-Wevelgem won. Nizzolo finishte in zijn wiel als tweede voor Trentin. Dylan van Baarle reed in de slotfase weg uit de achtervolgende groep en finishte als beste Nederlander op de achtste plek. 

Na afloop was Van Aert vol lof over zijn ploeggenoot Van Hooydock. ,,Hij was echt fantastisch sterk", zei hij na afloop. Lees hier de reactie van Van Aert.