Drone speurt naar weidevogel

Zoemmmmm. Uit de dichte nevel, die als een deken over het berijpte weiland hangt, komen twee rode lichtjes tevoorschijn. Daarna wordt de hele drone zichtbaar met zijn zoemende zwarte propellors. 'Weidevogeldrone' staat er op het witte apparaat.

Het vroege tijdstip heeft alles te maken met de warmtebeeldcamera die aan de drone hangt. Die registreert temperatuurverschillen: een vogel of een warm nest betekent een wit puntje tegen een zwarte achtergrond op de monitor die aan de drone is gekoppeld. ,,Heel vroeg in de ochtend is het contrast tussen nest en grond het grootst. Zeker vandaag na de nachtvorst. Ik denk dat het vlak boven de grond nog een beetje vriest'', zegt De Wit.

Opeens klinken twee fel piepende scholeksters, die op de drone afvliegen. ,,Dat zijn schijnaanvallen. Scholeksters gaan er gelijk op af. Maar het is een paar keer kijken en dan gaan ze weer weg. En na een tijdje zijn ze zo aan de drone gewend, dan doen ze dit niet meer.''

Met de gps-coördinaten op zijn mobiel kan de veehouder in het veld de nesten makkelijk vinden en er eventueel een merkteken bij zetten. ,,Er komen steeds meer tractoren met gps. Als de boer dan aan het maaien is, gaat de tractor vanzelf om het nest heen.'' De Wit doet niet alleen op zijn eigen bedrijf aan weidevogelbeheer, hij is ook gebiedscoördinator bij twee agrarische natuurverenigingen. Daarbij zijn boeren aangesloten die aan natuurbescherming doen. ,,Van eind maart tot eind juni ben ik 's ochtends vroeg bezig met de drone om het hele gebied in kaart te brengen. En elke week begin ik weer iets eerder. De eerste boeren gaan begin mei maaien, dus dan moeten ze wel weten waar de nesten zijn."

Twee dagen heeft hij een cursus gevolgd bij het bedrijf dat de drone en de software heeft ontwikkeld. ,,Sommige agrarische natuurverenigingen wachten tot alle kinderziektes achter de rug zijn. Ik schat dat er dit jaar zes vliegen. Ik vind techniek erg boeiend, vandaar dat ik niet wilde wachten."

De Wit stelt dat de drone niet hét medicijn is. ,,De meeste boeren willen meedoen aan bescherming. Maar de achteruitgang van de weidevogels heeft veel meer oorzaken. De vos bijvoorbeeld, die hier vanuit het Linschoterbos komt. En zit die ergens, dan krijg je die niet meer weg. Dat geldt ook voor de polder Bodegraven-Noord, die vossen komen van rond de Nieuwkoopse Plassen.''

En dan zijn er kraaien, kauwen en eksters die wel een eitje of kuiken lusten. ,,De buizerd, om de honderd meter zie je er een zitten. Sommige roofvogels weten dat ze bij een stokje in het weiland een nest vinden. Verder pikken ook de blauwe reiger en de witte reiger geregeld een weidevogeljong mee. Kijk eens naar de eend, vroeger zag je ze met 10 of 12 kuikens, zie je er nu een met 5 dan is dat veel.''

De groeiende populatie ooievaars is een apart verhaal. ,,In een straal van vier kilometer om hun nest, halen ze alles aan weidevogels weg. Ze lopen door het land en luisteren of er al een kuiken in het ei zit. Zo niet, dan komen ze net zo vaak terug tot de kuikens zijn geboren. Ooievaars weten niet beter dan dat ze kuiken moeten eten omdat we ze dat zelf geleerd hebben. In de opkweekstations hebben we de ooievaars jaren en jaren eendagskuikens gevoerd. Hadden we ze maar kikkers gegeven.''