Schilders van Dove Kwasten doen hun werk in stilte

En dat is logisch als je weet dat ze allemaal van kindsaf doof zijn. Voor de Woerdense Diny Oostindien is het een verademing dat voor haar huiskamerraam niet wordt gelald of gezongen. „Die muziek hoeft voor mij niet. Al die hiphop.’’

Oostindien bewoont een van de twaalf appartement aan de Van Helvoortlaan, waar Dove Kwasten sinds vorige week aan het werk is. En niet voor het eerst, want de dove schilders van dit Culemborgse bedrijf mochten de buitenkant van de betreffende appartementen 4,5 jaar geleden ook al van een nieuw laagje verf voorzien. En dat beviel de opdrachtgever zo goed, dat ze de klus nu weer hebben gekregen.

Dove Kwasten is al zes jaar het bedrijf van Hans van Hartskamp. Hij leidt zijn medewerkers, die uit het hele land komen, zelf op. „Dat doe ik zonder enige vorm van subsidie.’’

Van Hartskamp, zelf slechthorend, heeft momenteel vier medewerkers in dienst, onder wie twee uit Bodegraven. Hij praat met hen via gebarentaal. En dat gaat heel makkelijk, zegt hij. „De gebaren van koffie, thee, goedemorgen en goedemiddag zijn heel simpel.’’

De praktijk leert volgens hem dat het ook voor de bewoners geen enkel probleem is om met de dove schilders een gesprek aan te gaan. „En als het helemaal niet lukt, kun je altijd nog opschrijven wat je bedoelt.’’

Bewoonster Oostindien is net terug van vakantie en heeft dus nog geen tijd gehad om haar schilder Danny Kema een bakkie leut aan te bieden.

Vooralsnog is dat nog niet nodig, omdat Kema zijn koffie zelf zet, heeft ze inmiddels ontdekt. „Ik zag onderaan de trap in het portaal een tafeltje staan met een koffiezetapparaat erop.’’