Het is weer zover: bij Albert Heijn krijg je moestuintjes cadeau. Dat wil zeggen: als je voor 15 euro aan boodschappen doet. Daar krijg je dan ook duo-moestuintjes voor. Ik kreeg twee turfpotjes, met zaden van spitskool en dille.

Waarom dat ‘duo’? Omdat koolplanten, of dat nu om spitskool gaat of om boerenkool, nogal eens worden opgevreten door rupsen van koolwitjes of kooluilen ‑ zeg maar de buxusmotten van de moestuin. Dille trekt sluipwespen aan. Die leggen hun eitjes in de rupsen, waarna die van binnenuit worden opgegeten door de larven van de sluipwesp.

De rups wordt geen pop en ook geen vlinder, maar voer voor een nieuwe generatie sluipwespen. Dit alles is heel instructief voor kinderen, voor wie de moestuintjes bedoeld zijn.

Een laatste kanttekening: bij die moestuintjes van AH hoort een plastic bak waarin de turfpotjes passen. Als we over een week of zes een lawine van plastic trays in ons huisvuil vinden, weten we dat de teelt mislukt is.

Natuurlijk is het gemakkelijk om cynisch te zijn over een initiatief dat beoogt onze kinderen inzicht in de natuur te geven. Maar zelfs al lukt het je om een paar spitskolen in het gezelschap van bloeiende dille groot te krijgen, dan nog is het project maar net begonnen. Nu heb je een koolwitje of een kooluil - een op kool parasiterende nachtvlinder - nodig om eieren op de spitskool te leggen. Dat zijn geen zeldzame insecten, dus wie weet.

Daarna volgt een periode waarin een schier bovenmenselijke zelfbeheersing vereist is: lijdzaam moet je toezien hoe de rupsen de spitskool opeten, in de hoop dat er een sluipwesp arriveert voordat de hele kool op is. Natuurlijk zou het handiger zijn om die rupsen met de hand weg te vangen, maar ja, dan had je die dille voor niks gezaaid. Misschien een idee voor een volgende actie: triomoestuintjes. Spitskool, dille en een potje sluipwespen.