Wonen in the middle of nowhere: ‘Hier is geen fluit te doen. Heerlijk’

Het kost je een kleine tien minuten om met de veerpont van het vaste land bij het Zuid-Hollandse Nieuwendijk naar het eilandje Tiengemeten te varen. Een eiland waar meer bevers zijn dan eilandbewoners en dat niet meer dan 7 kilometer lang en 2 kilometer breed is. Winkels, restaurants en cafés vind je er niet. Je kunt er wel wandelen. Twee van die tien bewoners zijn Hans Oosterhof (61) en zijn vrouw Maya Penning (53), eigenaren van een herberg met zes kamers.

Tien jaar geleden maakten Hans en Maya kennis met het eiland. ,,We kwamen op een zondagmiddag aan en mijn vrouw was op slag verliefd’’, vertelt Hans. Het bezoek viel in een periode waarin het stel nadacht over het inslaan van een andere weg. ,,Ik werkte bij een uitgeverij en was 50 geworden. Ik droomde ervan een pension of bed & breakfast te beginnen. Mijn ouders runden vroeger een pensionnetje op Texel. Zoiets zag ik ook wel zitten.’’

Een van de zeven boerderijen die het eiland rijk is, stond te koop. De rest is geschiedenis. Geen verkeerde beslissing, want als Hans iets doet op het eiland, dan is het wel genieten ván het eiland. ,,Hier is geen fluit te doen, maar ik vind het heerlijk. Er heerst een mañana-gevoel. Zelfs een uur wachten op de boot vind ik niet erg. Als je geluk hebt komt de krant mee met de veerpont. Anders lees ik die van de dag ervoor.’’