Jeroen van Hattum schreef Het water stijgt! over de evacuatie van 1995: zó spannend dat het verzonnen kon zijn
ZALTBOMMEL/DEN BURG ‘Het water in de haven is nog steeds de extreem hoge roerloze massa die dreigend en stil ligt te wachten. De hoge kade staat volledig onder. Het water staat vlakbij de dam in de coupure. Het staat ook pal tegen het muurtje langs de Molenwal. De aanblik voelt gek genoeg al iets vertrouwder dan twee dagen geleden, toen Joost voor het eerst in zijn leven angst voelde voor het water.’
Bertjan KersBron:BD
Het staat me bij hoe het water in de haven op een hoogte stond die ik helemaal niet kende, terwijl ik ben opgegroeid aan de haven. Dat is de enige keer in mijn leven geweest dat ik angst voelde voor het water
Jeroen van Hattum, Schrijver van Het water stijgt!
Het is niet alleen een scène uit het boek Het water stijgt!, maar ook een van de dingen die schrijver Jeroen van Hattum het meest zijn bijgebleven van de hoogwaterevacuatie van 1995. Van Hattum laat jongeren de dreiging van de Waal en de Maas voelen door de belevenissen van Joost, een jongen die in de laatste groep van de basisschool zit. Zelf studeerde Van Hattum toen al journalistiek in Tilburg, maar de gebeurtenissen en de gevoelens die daar bij kwamen kijken, heeft hij niet hoeven verzinnen.
,,De onzekerheid of het goed zou komen”, zegt Van Hattum over de emoties van 25 jaar geleden. Hij woont tegenwoordig op Texel, maar zijn ouderlijk huis kijkt uit op de haven van Zaltbommel. ,,Het staat me bij hoe het water in de haven op een hoogte stond die ik helemaal niet kende, terwijl ik ben opgegroeid aan de haven. Dat is de enige keer in mijn leven geweest dat ik een angst voelde voor het water, terwijl het juist zo vertrouwd was.”
Tijdlijn
Voor het boek maakte hij een tijdlijn van berichten uit het Brabants Dagblad, weekblad De Toren en boeken die later zijn verschenen over januari 1995. De vader van de hoofdpersoon heet Bernhard en is journalist. ,,Dat was wel zo handig, want op die manier was het mogelijk om voor het verhaal nog in de Bommelerwaard te komen.” Verslaggevers van het Brabants Dagblad, die zelf waren geëvacueerd, konden destijds inderdaad als een van de weinigen verslag doen vanuit het lege gebied, mede dankzij hun goede contacten met de plaatselijke politie.
Spannend
Het water stijgt! is een spannend verhaal, zo spannend dat het een verzonnen verhaal had kunnen zijn. Van Hattum maakt de jongeren van 2020 duidelijk dat het niet vanzelfsprekend is dat ze veilig achter een dijk kunnen wonen. Dat er bij een dijkdoorbraak tot wel zes meter water in de Bommelerwaard kan komen staan. En dat er niet voor niets opnieuw wordt gesproken over het versterken van de dijken. In 1995 was klimaatverandering nog niet zo’n ding, maar in het derde decennium van de 21ste eeuw wel.
Roddels en wilde verhalen
Wat Van Hattum goed beschrijft zijn de roddels en wilde verhalen die eind januari 1995 de ronde deden in de Bommelerwaard. Dat de dijk bij Hurwenen al bezweken zou zijn of dat er explosieven in de dijk waren aangebracht om de Bommelerwaard op te offeren. Ook de weerstand tegen de ‘milieumensen’ die tegen de dijkverzwaring zouden zijn, heeft hij treffend beschreven.
Op de cover van het boek staat het huis op de Veerweg in Zaltbommel, geheel omsingeld door de Waal. Sophie Eelman van Texel tekende de omslag, gebaseerd op de bekende foto van de Bossche fotograaf Jan Verhoeff. .
Het water stijgt!, door Jeroen van Hattum. Uitgeverij Foxy Design Zaltbommel, 14,95 euro.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.