Walking football scoort bij GVV’63 in Gameren. “Het is net een reünie”

De scheidsrechtersfluit van Nick Linnenbank klinkt kort maar streng over het kleine kunstgrasveld in Gameren. Hij heeft iets gezien wat niet door de beugel kan. De overtreder is 60-plus. Hij speelde de bal hoger dan de heup terug. En dat is bij walking football taboe.

Het is een prachtige, zonnige ochtend en op het veld van sportpark Maartens Hof van GVV’63 staan twaalf mannen op leeftijd. De ene helft met een hesje, de andere helft zonder. Begin oktober waren het er nog zes, maar ze hebben elke week op dinsdagochtend heel veel schik en dat is al gauw gaan rondzingen. De groep wandelvoetballers uit Gameren en omliggende dorpen is in een paar weken tijd ruim verdubbeld.

Die andere enthousiastelingen zijn langs de lijn te vinden. Het zijn mannen met wat pijnen en pijntjes. ,,Spiertje gescheurd”, zegt Frans van den Oever. ,,De eerste paar keer heb ik enorm genoten dat ik weer op het veld kon staan, maar dan kon ik ‘s avonds ook geen stap meer verzetten. Kas kapot was ik. Nu ben ik geblesseerd en moet ik zes weken geduld hebben.” Blessures komen bij walking football nogal eens voor, legt Nick Linnenbank uit. ,,Veel van deze mannen hebben lang stilgezeten. Of deze sport niet veel voorstelt? Ze komen allemaal flink bezweet van het veld af.”

Van den Oever, op een haar na 68, is bepaald niet de oudste van het stel. Kees van Tuijl is met zijn 77 jaar de senior der senioren, maar dat is op het veld niet te zien. Na een minuut of tien spelen trekt hij zijn trui uit. Te warm.

Nick Linnenbank kwam op walking football uit toen hij naar sporten zocht die in de Bommelerwaard nog niet te vinden waren. ,,En GVV heeft een klein kunstgrasveld dat er prima voor geschikt is.” Als het in Gameren loopt, laat hij de organisatie over aan Alfons Comans, in het verleden een vaak scorende spits bij GVV. De 62-jarige Comans vindt het helemaal geweldig om weer op het veld te staan. Zijn enthousiasme werkt blijkbaar aanstekelijk, gezien de aanwas. ,,Er waren mensen bij de club die zeiden dat het nooit iets zou worden. Die hebben inmiddels toegegeven dat ze ernaast zaten.”

Linnenbank gaat na Gameren op zoek naar clubs die ook aan walking football zouden kunnen doen. ,,Nivo-Sparta heeft ook een klein kunstgrasveld, dus daar ga ik zeker mee praten. Ook het nieuwe complex van de fusieclub van Brakel Zuilichem biedt misschien mogelijkheden. Mijn doel is dat er over anderhalf, twee jaar zes clubs zijn met een  walking football-team. Dat is genoeg voor een kleine competitie.”

DSC behoort ook tot de kanshebbers in de regio. ,,We wilden tijdens de feestweek aan het eind van vorig seizoen er op proef mee beginnen, maar het was toen veel te heet om te spelen”, zegt Bart Vries van de club in Kerkdriel. ,,Animo genoeg, we hadden drie teams. We willen walking football in de toekomst zeker een kans geven, maar dan moeten we op een beter moment van start gaan.”

Ondertussen moet in Gameren strak gepasst worden om bij het doel van de tegenstander te komen. ,,Drie meter voor de man spelen, dat gaat niet, want je mag niet rennen.” Weer klinkt de fluit. ,,Nee Jan, niet huppelen!”