Bram Stoffels uit Terneuzen was bijna dood, maar is na een experimentele behandeling weer springlevend

Ja hoor, daar krullen ze weer, de mondhoeken van Bram Stoffels (81). Voor de zoveelste keer in dit gesprek gaan alle tanden bloot. Dat is ook niet zo gek; het leven lacht hem weer toe. Zelfs zó, dat Stoffels zich ook weer druk kan maken om de dingen om hem heen. Zoals het wel en wee van ‘zijn’ Terneuzen, de stad waar hij geboren werd, opgroeide en waarschijnlijk ooit ook zijn laatste adem zal uitblazen. Maar nu nog niet hoor, want Stoffels zit weer vol plannen. Hij wil over twee maanden zelfs weer een gooi doen naar een plek in de gemeenteraad. Met grote dank aan ‘het wonder van Gent’.

Het klinkt misschien wat cru, maar het had niet veel gescheeld of u had zes jaar geleden voor het laatst in de krant gestaan. U was nog volop actief, maar opeens werd alles anders.

,,Dat kun je wel zeggen, ja. Ik voelde me al een tijdje niet voor de volle honderd procent fit. Dus ging ik naar de huisarts, die me doorstuurde naar een internist. Ze onderzochten me, maar konden niks vinden. Ik kreeg een verwijzing naar Vlissingen, voor een PET-scan. Een week later volgde de uitslag, in het bijzijn van mijn zoon en dochter. ‘Het gaat slecht aflopen, meneer Stoffels. We kunnen niets meer voor u doen’, zeiden ze. Die zagen we niet aankomen.’’