Poolse verdachte maakt iedereen in de rechtbank uit voor rotte vis

Zeven winkeldiefstallen had ze gepleegd, met als buit een lekker luchtje, kleding een tablet en eten en drinken. Dat alles in april en oktober van vorig jaar, terwijl ze nog in een proeftijd liep. Ze erkende alles. Maar de behandeling van haar zaak was nog maar net begonnen of het getier begon al. 

Twee advocaten zaten er en dat waren ‘incompetente lieden’, riep ze. Van het strafrecht hadden ze ‘geen verstand’, vond ze. Ze was dan ook vastbesloten er nooit één cent aan uit te geven. Zij had wél verstand van het recht, vond ze zelf.

Van praten met de reclassering was niets terecht gekomen. Van een poging tot gesprek met een gedragsdeskundige vroeg ze zich luidkeels af of ‘die man wel papieren had om zich psycholoog of psychiater te mogen noemen’.

Haar moeder had een brief geschreven dat ze zich zorgen over haar dochter maakte. Toen K. een jaar geleden naar Nederland kwam ging alles goed. Toen ze stopte met haar medicijnen ging het de verkeerde kant op want ze lijdt aan paranoïde schizofrenie, schreef haar moeder. ,,Ik heb geen moeder. Hoe haalt zo’n stom Pools varken het in haar hoofd om een brief te sturen waarin ze zegt dat ik iets mankeer!’’, riep ze door de rechtszaal. Ook de tolk kreeg van haar onderuit de zak, waarna ze demonstratief met haar rug naar de tolk ging zitten. Tot enig gesprek met de rechters of de officier van justitie kwam het nauwelijks.

Behalve toen het woord ISD (twee jaar in instelling voor veelplegers) viel en de officier dat ook eiste. ,,ISD? Laat me maar zitten!’’

Uitspraak 13 februari.